Gandanameno
| Gandanameno | |
| Lehtinen, 1967 | |
 Samica | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Gandanameno |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Eresus spenceri Pocock, 1900 | |
Gandanameno – rodzaj pająków z rodziny poskoczowatych. Obejmuje pięć opisanych gatunków.
Morfologia
Karapaks miewa część głowową szerszą niż dłuższą lub dłuższą niż szeroką. Oczy pary tylno-bocznej są wysunięte ku przodowi i szeroko rozstawione, oddalone od siebie dalej niż od oczu przednio-bocznej pary. W przeciwieństwie do pokrewnego Dresserus wzgórki z oczami pary przednio-bocznej u samców nie są uwydatnione. Opistosoma (odwłok) ma siteczko przędne dwudzielne, rzadko ze śladami czterodzielności. Kądziołki przędne pary tylno-środkowej u samicy są podzielone i zaopatrzone w liczne, krótkie, stożkowate gruczoły przędne. Nogogłaszczki samca mają embolus robiący około trzech pętli wokół brzusznej strony bulbusa oraz wyrastający ze środka tegulum, zaopatrzony w szereg szczecinek konduktor. Płytka płciowa samicy cechuje się otworami kopulacyjnymi szeroko rozdzielonymi rejonem owłosionego oskórka i nieco silniej wyrażonymi niż u Dresserus parzystymi przedsionkami. Wulwa ma spiralnie skręcone i przypuszczalnie robiące trzy pętle wokół przewodów zapłodnieniowych przewody kopulacyjne oraz wystające przed główki spermatekalne zbiorniki nasienne[1].
Biologia i występowanie
Pająki te zasiedlają sawannę, parki i ogrody. Bytują w szczelinach pod skałami, kamieniami czy korą drzew. Konstruują tam rurkowate oprzędy dochodzące do metra długości. Resztki ofiar umieszczane są na spodzie oprzędów[1].
Samce osiągają dojrzałość w niespełna rok od wylęgu, natomiast samicom zajmuje to dłużej. W ciągu życia mogą wytworzyć wiele kokonów[1].
Przedstawiciele rodzaju zamieszkują krainę etiopską, głównie Afrykę Południową, ale także Afrykę Wschodnią[2][1].
Taksonomia
Takson ten wprowadzony został w 1967 roku przez Pekkę Lehtinena poprzez wyodrębnienie kilku gatunków z rodzaju Eresus[3]. Według wyników molekularnej analizy filogenetycznej Jeremiego A. Millera i innych z 2012 roku zajmuje on pozycję siostrzaną względem rodzaju Dresserus, tworząc z nim klad siostrzany dla rodzaju Seothyra[1].
Do omawianego rodzaju zalicza się pięć opisanych gatunków[2]:
- Gandanameno echinata (Purcell, 1908)
- Gandanameno fumosa (C.L. Koch, 1837)
- Gandanameno inornata (Pocock, 1898)
- Gandanameno purcelli (Tucker, 1920)
- Gandanameno spenceri (Pocock, 1900)
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Miller, Jeremy A.; Griswold, Charles E.; Scharff, Nikolaj; Řezáč, Milan; Szűts, Tamás; Marhabaie, Mohammad. The velvet spiders: an atlas of the Eresidae (Arachnida, Araneae). „ZooKeys”. 195, s. 1–144, 2012. DOI: 10.3897/zookeys.195.2342. ISSN 1313-2989.
- 1 2 Gen. Gandanameno Lehtinen, 1967. [w:] World Spider Catalog [on-line]. [dostęp 2024-11-13].
- ↑ P.T. Lehtinen. Classification of the cribellate spiders and some allied families, with notes on the evolution of the suborder Araneomorpha. „Annales Zoologici Fennici”. 4, s. 199-468, 1967.