Gardnerycteris
| Gardnerycteris | |||
| Hurtado & Pacheco, 2014[1] | |||
 Mimon pręgowany (G. crenulatum) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
Gardnerycteris | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Minon koepckeae A.L. Gardner & Patton, 1972 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Gardnerycteris – rodzaj ssaków z podrodziny liścionosów (Phyllostominae) w obrębie rodziny liścionosowatych (Phyllostomidae).
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące od Meksyku przez Amerykę Centralną do Ameryki Południowej[2][3].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 40–91 mm, długość ogona 16–27 mm, długość ucha 23–28 mm, długość tylnej stopy 9–14 mm, długość przedramienia 45–52 mm; masa ciała 11–16 g[3][4].
Systematyka
Rodzaj zdefiniowali w 2014 roku peruwiańscy zoolodzy Natalí Hurtado i Víctor Pacheco w artykule zatytułowanym Analiza filogenetyczna rodzaju „Mimon” Gray, 1847 (Mammalia, Chiroptera, Phyllostomidae) wraz z opisem nowego rodzaju, opublikowanym w czasopiśmie „Therya”[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) mimon sierścionosy (G. koepckeae).
Etymologia
Gardnerycteris: Alfred Lunt Gardner (ur. 1937), amerykański teriolog; gr. νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’[1].
Podział systematyczny
Takson wyodrębniony na podstawie danych filogenetycznych z Mimon[1]. Do rodzaju należą następujące gatunki[5][4][2][6]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[6] | Podgatunki[3][2][4] | Rozmieszczenie geograficzne[3][2][4] | Podstawowe wymiary[3][4][a] | Status IUCN[7] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
Gardnerycteris crenulata | (É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1803) | mimon pręgowany | 3 podgatunki | wschodnia i południowa Kolumbia, Wenezuela, Trynidad i Tobago (Trynidad), region Gujana, Brazylia, wschodni Ekwador, wschodnie Peru i północna Boliwia | DC: 8–9,1 cm DO: 2,1–2,7 cm DP: 4,8–5,2 cm MC: 12–16 g |
LC |
| Gardnerycteris keenani | (Handley, 1960) | gatunek monotypowy | od południowego Meksyku przez karaibskie zbocza do Panamy i na zachód od Andów w Kolumbii, północno-zachodniej Wenezueli, zachodnim Ekwadorze i skrajnie północno-zachodnim Peru; zakres wysokości: 0–600 m n.p.m. | DC: 4–6,6 cm DO: 2,3–2,4 cm DP: 4,8–5,2 cm MC: 12–16 g |
NE | ||
| Gardnerycteris koepckeae | (A.L. Gardner & Patton, 1972) | mimon sierścionosy | 2 podgatunki | Meksyk (od południowej części stanu Veracruz i stanu Oaxaca) na południe do Ekwadoru, Peru, Boliwii i Brazylii, również Trynidad i Tobago (Trynidad); zakres wysokości: 0–500 m n.p.m. | DC: 8,7–10,7 cm DO: 1–1,8 cm DP: 4,6–6,3 cm MC: 33–45 g |
DD |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, DD – gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Uwagi
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; DP – długość przedramienia; MC – masa ciała
Przypisy
- 1 2 3 4 N. Hurtado & V.R. Pacheco. Análisis filogenético del género Mimon Gray, 1847 (Mammalia, Chiroptera, Phyllostomidae) con la descripción de un nuevo género. „Therya”. 5 (3), s. 780, 2014. DOI: 10.12933/therya-14-230. (hiszp.).
- 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 164. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- 1 2 3 4 5 S. Solari, R. Medellín, B. Rodríguez-Herrera, V. da Cunha Tavares, G. Garbino, M.A. Camacho, D.T. Saá, B. Lim, J. Arroyo-Cabrales, A. Rodríguez-Durán, E. Dumont, S. Burneo, L.F. A. Urioste, M. Tschapka & D. Espinosa: Family Phyllostomidae (New World Leaf-nosed Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 502–503. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 496. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-03-11]. (ang.).
- 1 2 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 104–105. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ Taxonomy: Gardnerycteris – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-03-11]. (ang.).