Dżereń mongolski
| Procapra gutturosa[1] | |
| (Pallas, 1777) | |
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
dżereń mongolski |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Dżereń mongolski[3] (Procapra gutturosa) – gatunek ssaka parzystokopytnego z rodziny wołowatych, mylona z dżejranem (Gazella subgutturosa).
Występowanie i biotop
Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje wschodnią Mongolię i przylegające do niej tereny Rosji oraz północnych Chin. Jego siedliskiem są stepy i półpustynie.
Charakterystyka ogólna
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Długość ciała | 100–150 cm |
| Wysokość w kłębie | 54–84 cm |
| Długość ogona | 8–12 cm |
| Masa ciała | 20–39 kg |
| Dojrzałość płciowa | 1,5–2 lat |
| Ciąża | 185 dni |
| Liczba młodych w miocie | 1–3 |
| Długość życia | 7 lat |
Wygląd
Średniej wielkości gazela o jasnobrązowym ubarwieniu.
Tryb życia
Aktywne w ciągu dnia dżerenie mongolskie są bardzo szybkie i wytrzymałe. Potrafią biec z prędkością 65 km/h na dystansie kilkunastu kilometrów. Dobrze pływają, żyją w dużych stadach liczących kilka tysięcy osobników. Są gatunkiem wędrownym.
Rozród
Okres godowy dżereni mongolskich trwa od listopada do stycznia. Po 185-dniowej ciąży samica rodzi 1–2, rzadziej 3 młode, które ukrywa przed drapieżnikami przez pierwsze dni ich życia. Młode przyłączają się do matki po 4–8 dniach.
Podgatunki
Nie wyróżniono podgatunków dżerenia.
Zagrożenia i ochrona
Głównym zagrożeniem dla dżerenia mongolskiego są nielegalne polowania. Gatunek nie jest objęty konwencją waszyngtońską CITES. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (niskiego ryzyka)[2].
Przypisy
- ↑ Procapra gutturosa, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 Procapra gutturosa, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 197. ISBN 978-83-88147-15-9.
Bibliografia
- Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
- Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Procapra gutturosa w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 12 stycznia 2009]
- Huffman Brent: Procapra gutturosa, Mongolian gazelle, Zeren. www.ultimateungulate.com. [dostęp 2008-01-01]. (ang.).