Gazelka masajska
| Nanger granti[1] | |||
| Brooke, 1872 | |||
![]() | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
gazelka masajska | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
![]() | |||
Gazelka masajska[3] (Nanger granti) – gatunek kopytnego ssaka z rodziny wołowatych (Bovidae) opisany naukowo pod nazwą Gazella granti, honorującą szkockiego badacza Jamesa Augustusa Granta. Wraz z gazelką płochą i aulem zaliczane są do dużych gazel, klasyfikowanych w rodzaju Nanger.
Występowanie
Gazelka masajska występuje we wschodniej Afryce – od południowej Etiopii po Tanzanię. Zasiedla równiny i tereny górzyste. Preferuje głównie tereny trawiaste z porośniętymi gdzieniegdzie obszarami krzewiastymi, zamieszkuje także obszary półpustynne, unika terenów z wysoką trawą.
Tryb życia

Żywi się ziołami, trawą, gałązkami oraz kiełkami. Gazelka masajska tworzy duże stada złożone z samców i samic. Największe niebezpieczeństwo grozi tym gazelom ze strony likaonów i gepardów. Człowiek przyczynia się do zmniejszania populacji tej antylopy.
Budowa ciała
Gazelka masajska przypomina budową gazelopkę sawannową. Rogi samców tej gazelki są zbudowane w kształcie liry, grubsze u podstawy, węższe na zakończeniu i mierzą od 45 do 80 cm długości.
Tworzy liczne podgatunki różniące się umaszczeniem oraz kształtem rogów. Kolor sierści cynamonowo-brązowy z białym podbrzuszem.
Wymiary
- Wysokość w kłębie: 80–95 cm[4]
- długość ciała: 95–150 cm[4]
- masa ciała: 35–80 kg[4]
Przypisy
- ↑ Nanger granti, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Nanger granti, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
- 1 2 3 Halina Komosińska, Elżbieta Podsiadło: Ssaki kopytne : przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.

