Genea kędzierzawa
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Genea hispidula |
| Nazwa systematyczna | |
| Genea hispidula Berk. ex Tul. & C. Tul. Fungi hypog.: 121 (1851) | |
Genea kędzierzawa (Genea hispidula Berk. ex Tul. & C. Tul.) – gatunek grzybów z rodziny Pyronemataceae[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Genea, Pyronemataceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Gatunek ten opisali w 1851 r. Louis René Tulasne i Charles Tulasne na podstawie wymienionego przez Milesa Josepha Berkeleya gatunku Genea papillosa[1].
- Genea hispidula var. edfischeri G. Gross 1996
- Genea hispidula var. hawkerae G. Gross 1996
- Genea papillosa var. hispidula (Berk. ex Tul. & C. Tul.) Quél. 1886[2].
Polską nazwę podaje M.A. Chmiel w 2006 r.[3]
Morfologia
Owocniki o średnicy 0,5–1 (1,5) cm, przeważnie bulwiaste, czarkowate, czasami kuliste, otwierające się podłużnym otworem na górze. Powierzchnia orzechowobrązowa, pokryta plamami o barwie od ciemnobrązowej do szarej i delikatnymi, brązowymi włoskami na zewnątrz. Perydium o grubości około 1 mm, na przekroju poprzecznym brudno żółtawobiałe do różowego. Hymenium pokrywa wewnętrzną ścianę owocnika. Zapach przyjemny[4].
Zarodniki brązowoczarne (24–35 × 20–25 μm), stożkowate z drobnymi brodawkami, elipsoidalne, zaokrąglone na wierzchołku. Worki 250–00 × 22–28 μm, ośmiozarodnikowe, często zwężające się. Parafizy cylindryczne, szerokości 3–5 μm. Włoski na egzoperydium o długości 100–200 μm i średnicy 10–20 μm[4].
Występowanie i siedlisko
Znane jest występowanie Genea hispidula w Ameryce Północnej, Europie i Azji. Najwięcej stanowisk podano w Europie[5]. Gatunek rzadki[4]. M.A. Chmiel w 2006 r. przytacza 4 stanowiska w Polsce[3], w 2020 podano następne w Pieninach[6].
Grzyb podziemny. Występuje pod drzewami liściastymi (dąb, buk, kasztanowiec), bardzo rzadko pod świerkami, na glebach piaszczystych, częściej w rejonie śródziemnomorskim. Owocniki tworzy od wiosny do jesieni[4].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2023-02-17] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-02-17] (ang.).
- 1 2 Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.
- 1 2 3 4 Rauhaariger Blasentrüffel, Behaarter Bechertrüffel [online], 123Pilzsuche [dostęp 2023-02-17].
- ↑ Występowanie Genea hispidula na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-02-17].
- ↑ Piotr Chachuła i inni, Grzyby podziemne Pienińskiego Parku Narodowego nowe dane o różnorodności i rozmieszczeniu, „Fragm. Florist. Geobot. Polon.”, 27 (2), 2020, s. 359–378, DOI: 10.35535/ffgp-2020-0020 [dostęp 2024-12-05].