George Bähr

George Bähr (ur. 15 marca 1666 w Fürstenwalde w Saksonii, zm. 16 marca 1738 w Dreźnie) – niemiecki architekt epoki baroku, budowniczy kościoła Maryi Panny (niem. Frauenkirche) w Dreźnie.

George Bähr urodził się 15 marca 1666 roku w Fürstenwalde w Saksonii^[1] . Był synem tkacza lnu i dorastał w biedzie^[2] . W młodym wieku odbył praktykę stolarską^[3] . Zajmował się także konstrukcją mechanizmu camera obscura oraz budową instrumentów muzycznych^[3] .

W 1693 roku przybył do Drezna i pracował jako cieśla (niem. Zimmergeselle)^[1] . Choć nie miał uprawnień mistrzowskich^[2] , w 1705 roku został mianowany budowniczym Drezna (niem. Ratszimmermeister)^[1] .

Zaprojektował wiele kościołów, m.in. kościół w Loschwitz (1705–1708), kościół sierocińca w Dreźnie (ok. 1710), kościół św. Trójcy w Schmiedebergu (1713–1716) czy kościół w Forchheim (1719–1726)^[2] .

W 1722 roku rozpoczął budowę kościoła Maryi Panny w Dreźnie^[1] , który miał być modelem dla protestanckiej architektury sakralnej^[2] . Celem Bähra było zmodernizowanie projektu świątyń, tak by przystawały do wymogów wiary protestanckiej^[2] . Bähr jako pierwszy przy projektowaniu kościoła protestanckiego brał pod uwagę specyfikę nabożeństwa protestanckiego, co wpłynęło na umiejscowienie ambony, ołtarza, organów i chrzcielnicy w środkowej części kościoła otoczonej przez empory z miejscami dla wiernych^[1] . Dla kościoła Najświętszej Maryi Panny w Dreźnie zaprojektował charakterystyczną kopułę, odchodząc od konstrukcji dachu mansardowego^[1] .

W latach 1725–1729 pracował nad przebudową kościoła w Hohnstein^[1]  projektu Matthäusa Daniela Pöppelmanna (1662–1737)^[2] , a w latach 1732–1739 nadzorował budowę kościoła Trzech Króli w Dreźnie^[2] . W latach 1724–1726 wzniósł świątynie w Kesselsdorfie i Seußlitz^[1] . Projektował również domy mieszkalne w Dreźnie^[2] .

Od 1730 roku Bähr posługiwał się tytułem „Architekt und Zimmermeister”^[1] .

George Bähr nie dożył ukończenia Frauenkirche, zmarł w Dreźnie 16 marca 1738 roku^[1] . Pochowano go na cmentarzu przy kościele św. Jana w Dreźnie (niem. Johannisfriedhof), a sto lat później, zgodnie ze swoją ostatnią wolą, spoczął w krypcie Frauenkirche (1854)^[2] .

W drezdeńskiej dzielnicy Südvorstadt-West^[4] oraz w Lipsku, w obrębie Architektenviertel (pol. „Kwartał architektów”)^[5] znajdują się ulice nazwane jego imieniem, a w jego rodzinnej miejscowości – Fürstenwalde obelisk upamiętniający architekta.

W 2006 roku wydziały architektury, inżynierii budownictwa i filozofii drezdeńskiego Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie powołały do życia George-Bähr-Forum w celu promocji sztuki budowlanej i inżynierii^[6] . Forum służy wymianie doświadczeń między architektami, inżynierami budownictwa, historykami sztuki, a także nauczycielami i studentami^[6] . Forum wraz z Fundacją im. George’a Bähra (niem. George-Bähr-Stiftung) i drezdeńskim Towarzystwem im. George’a Bähra (niem. George-Bähr-Gesellschaft Dresden e.V. ) co trzy lata przyznaje nagrodę im. George’a Bähra (niem. George-Bähr-Preis) młodym architektom i inżynierom w uznaniu ich działalności architektonicznej^[6] . Pierwszym wyróżnionym został w 2008 roku berliński architekt Henning von Wedemeyer za projekt „Vilnius in the Air”^[7].

W 2016 roku, z okazji 350. rocznicy urodziny George’a Bähra niemieckie ministerstwo finansów wydało znaczek okolicznościowy o nominale 260 centów^[8].

• Schubert, Otto: Bähr, George. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). T. 1. 1953, s. 518 f. [Online-Version]. (niem.).
• Baumeister Bähr. [w:] frauenkirche-dresden.de [on-line]. [dostęp 2021-05-30]. (niem.).
• George Bähr, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-05-30]  (ang.).
• Ingenieurbaukunst an der Technischen Universität Dresden. [w:] /tu-dresden.de [on-line]. [dostęp 2021-05-30]. (niem.).