Getto w Dobrej

Getto w Dobrej
Typ

getto żydowskie

Odpowiedzialny

 III Rzesza

Rozpoczęcie działalności

lato/jesień 1940

Zakończenie działalności

3 października 1941

Terytorium

Polska pod okupacją III Rzeszy

Miejsce

Dobra

Liczba więźniów

300–400

Narodowość więźniów

Żydzi

Położenie na mapie Dobrej
Mapa konturowa Dobrej, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Getto w Dobrej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Getto w Dobrej”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Getto w Dobrej”
Położenie na mapie powiatu tureckiego
Mapa konturowa powiatu tureckiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Getto w Dobrej”
Położenie na mapie gminy Dobra
Mapa konturowa gminy Dobra, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Getto w Dobrej”
Ziemia51°54′54,7″N 18°36′56,8″E/51,915194 18,615778

Getto w Dobrejgetto żydowskie utworzone podczas II wojny światowej przez okupantów w Dobrej.

Historia

Niemieckim urzędnikiem odpowiedzialnym za działalność getta był Schweikert[1]. W Dobrej powstał Judenrat, którego przewodniczącym został Mordka Francuz. Judenrat zajmował się organizowaniem Żydów do pracy przymusowej przy sprzątaniu miasta oraz przy wydobyciu żwiru do naprawy dróg[1]. W grudniu 1939 roku zniszczono synagogę i przyległe do niej domy (według innych źródeł w synagodze urządzono kasyno oficerskie)[1].

Według wspomnień Żydów z Dobrej, getto utworzone zostało latem lub jesienią 1940 roku. Zostało utworzone na terenie w okolicach ówczesnych ulic Tylnej i Składkowskiej, Żydom mieszkającym na tym terenie zezwolono wówczas zatrzymać dla siebie jeden pokój, reszta miała zostać przekazana Żydom przesiedlanym do getta[2]. Według wspomnień w getcie uwięziono około 300–400 Żydów[2]. Przez cały okres istnienia getta jego więźniowie nie mieli dostępu do pomocy lekarskiej. Getto nie było otoczone płotem, Żydom zakazano jednak je opuszczać. Więźniowie getta prowadzili handel z zamieszkującymi Dobrą Polakami[2].

W maju 1941 roku Schweikert nakazał więźniom getta dostarczyć do pracy przymusowej żydowskich mężczyzn w wieku od 15 do 60 lat, w każdej rodzinie z getta mógł pozostać tylko jeden mężczyzna[2]. Getto zostało zlikwidowane 3 października 1941 roku, a Żydów deportowano do tworzonego właśnie getta wiejskiego w Czachulcu[2]. Getto w Czachulcu zlikwidowano w lipcu 1942 roku[2].

Przypisy

Bibliografia

  • Jolanta Kraemer, Dobra, [w:] Martin Dean, Mel Hecker (red.), Encyclopedia of Camps and Ghettos, 1933–1945, t. 2, Bloomington–Indianapolis: Indiana University Press, 2012.