Giorgio Oliva

Giorgio Oliva

Data i miejsce urodzenia	11 lutego 1908 Voghera
Data i miejsce śmierci	27 lipca 2001 Vicenza
Zawód, zajęcie	polityk, prawnik
Alma Mater	Uniwersytet Padewski
Stanowisko	senator (1958–1976), poseł do Parlamentu Europejskiego (1965–1973)
Partia	Chrześcijańska Demokracja

Giorgio Oliva (ur. 11 lutego 1908 w Vogherze, zm. 27 lipca 2001 w Vicenzy) – włoski polityk i prawnik, deputowany krajowy i europejski, prezydent prowincji Vicenza (1951–1958), podsekretarz stanu.

Od 1923 mieszkał w Vicenzy. W młodości podjął działalność w Akcji Katolickiej, od 1931 do 1934 kierował diecezjalną radą tej organizacji. Szefował także diecezjalnemu oddziałowi organizacji katolickich studentów, pisał do katolickiego tygodnika „Vita giovanile”, później także do innych gazet. W 1930 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Padewskim, w 1940 uzyskał prawnienia adwokata. Pracował w kancelariach prawniczych i Banca cattolica del Veneto^[1][2]. Zasiadł także w dyrekcji instytutu przemysłu i rzemiosła w Vicenzy, zarządzie autostrady i we władzach instytucji kulturalnej Accademia Olimpica w Vicenzy^[3][4].

W okresie II wojny światowej zaangażował się w ruch oporu, w 1943 należał do założycieli Chrześcijańskiej Demokracji (m.in. jako współautor jej manifestu). W 1945 wyznaczony przez Włoski Komitet Wyzwolenia Narodowego do kierowania komisją ekonomiczną i urzędem pracy w prowincji Vicenza. Od 1947 do 1951 kierował szpitalem w Vicenzy. Zasiadał w radzie gminy i prowincji Vicenza, w latach 1951–1958 pozostawał prezydentem tej ostatniej. Następnie od 1958 do 1976 zasiadał w Senacie III, IV, V i VI kadencji^[4], od 1965 do 1973 oddelegowany także do Parlamentu Europejskiego. Od lipca 1964 do lutego 1966 zajmował stanowisko podsekretarza stanu w ministerstwie handlu i przemysłu, następnie do grudnia 1968 tożsame w resorcie spraw zagranicznych.