Girgentina
| Gatunek |
winorośl właściwa |
|---|---|
| Inne nazwy |
ghirghentina |
| Pochodzenie | |
| Ważne regiony uprawy | |
| Identyfikator VIVC |
17787[1] |
| Przeznaczenie owoców |
wino |
| Kolor skórki |
zielonożółty |
| Cechy uprawowe | |
| Dojrzewanie |
późne[2] |
Girgentina, ghirghentina – maltańska odmiana winorośli o jasnej skórce[2]. Jest najpopularniejszą odmianą z uprawianych na Malcie[2].
Nazwa może pochodzić od miejscowości Girgenti w południowo-zachodniej części wyspy albo od południowosycylijskiego Agrygentu (w jęz. sycylijskim Girgenti)[2].
Odmiana jest plenna, ale wrażliwa na choroby grzybowe[2]. Dojrzewa późno[2].
Wina z girgentiny są delikatne, o niskiej zawartości alkoholu, orzeźwiające i często lekko kwaskowe[2]. Krzewy są uprawiane przede wszystkim przez drobnych winogrodników, którzy traktują odmiany maltańskie jako element tradycji kraju[3]. W większych winnicach częściej są uprawiane tzw. odmiany międzynarodowe, np. chardonnay[3], choć zarówno Delicata, jak i Marsovin, największe wytwórnie oferują jednoodmianowe wina z girgentiny[2].
W 2010 powierzchnię winnic obsadzonych girgentiną na Malcie i Gozo szacowano na 90–200 ha, co dawało niewielką przewagę nad chardonnay[2][4].
Synonimy
Używa się kilku wariantów nazwy: girgentina, girgentina blanche, ghirghentina i insolja tal-girgenti[1][2].
Przypisy
- 1 2 Girgentina w bazie danych Institut für Rebenzüchtung Geilweilerhof. [dostęp 2014-12-14]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Jancis Robinson, Julia Harding, José Vouillamoz: Wine Grapes. HarperCollinsPublishers, 2012, s. 411. ISBN 978-0-06-220636-7. (ang.).
- 1 2 Patrick Fiévez i inni, Kraje śródziemnomorskie, [w:] André Dominé, Wino, wyd. 2, Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2009, s. 747, ISBN 978-83-7626-712-8 (pol.).
- ↑ Jancis Robinson, Julia Harding, José Vouillamoz: Wine Grapes. HarperCollinsPublishers, 2012, s. 225. ISBN 978-0-06-220636-7. (ang.).