Girolamo Spinola
| Kardynał biskup | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
15 października 1713 |
| Data i miejsce śmierci |
22 lipca 1784 |
| Nuncjusz apostolski w Niemczech | |
| Okres sprawowania |
1744–1754 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
22 marca 1744 |
| Prezbiterat |
25 marca 1744 |
| Sakra biskupia |
19 kwietnia 1744 |
| Kreacja kardynalska |
24 września 1759 |
| Kościół tytularny |
diecezja Palestrina |
| Data konsekracji |
19 kwietnia 1744 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Giuseppe Saporiti | ||||||||||||
| |||||||||||||
Girolamo Spinola (ur. 15 października 1713 w Genui, zm. 22 lipca 1784 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 15 października 1713 roku w Genui, jako syn Niccola Spinoli i Maddaleny Dorii[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Po studiach został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i wicelegatem w Bolonii[1]. 22 marca 1744 roku przyjął święcenia diakonatu, a trzy dni później – prezbiteratu[2]. 13 kwietnia został wybrany tytularnym arcybiskupem Laodycei, a sześć dni później przyjął sakrę[2]. Wkrótce potem został nuncjuszem apostolskim w Królestwie Niemieckim i pełnił tę rolę do 1754 roku[2]. Wówczas zrezygnował i przez kilka miesięcy był nuncjuszem w Konfederacji Szwajcarskiej[2]. Pod koniec 1754 roku mianowano go przedstawicielem apostolskim w Hiszpanii i sprawował tę funkcję przez sześć lat[2]. 24 września 1759 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Balbinae[2]. Był członkiem powołanej w 1767 roku przez papieża Klemensa XIII w związku z groźbą przyznania praw dysydentom Kongregacji do Spraw Polskich[3]. Był legatem w Bolonii, Ferrarze i przed królową Neapolu Marią Karoliną Habsburg[1]. 3 kwietnia 1775 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Palestrina[1]. Zmarł 22 lipca 1784 roku w Rzymie, z powodu wysokiej gorączki[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Girolamo Spinola. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-10-09]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 Girolamo Spinola. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-10-09]. (ang.).
- ↑ Wojciech Kęder, Kryzys wokół sprawy dysydenckiej a sprawa suwerenności Rzeczypospolitej w latach 1764-1767, w: Rzeczpospolita wielu wyznań, Kraków 2004, s. 372.