Giuseppe Maria Graniello
| Kardynał prezbiter | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Sekretarz Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników | |
| Okres sprawowania |
1892–1896 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
6 czerwca 1857 |
| Nominacja biskupia |
29 marca 1892 |
| Sakra biskupia |
3 kwietnia 1892 |
| Kreacja kardynalska |
12 czerwca 1893 |
| Kościół tytularny | |
| Data konsekracji |
3 kwietnia 1892 |
|---|---|
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Vincenzo Leone Sallua |
Giuseppe Maria Graniello (ur. 8 lutego 1834 w Neapolu, zm. 8 stycznia 1896 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, barnabita, kardynał, biskup tytularny Cezarei Pontyjskiej.
Życiorys
6 czerwca 1857 w Rzymie przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1877–1891 był prokuratorem generalnym zakonu Barnabitów. Od 8 stycznia 1892 do śmierci sprawował urząd sekretarza Świętej Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników. 29 marca 1892 został wybrany biskupem tytularnym Cezarei Pontyjskiej. Sakrę otrzymał 3 kwietnia 1892 w Rzymie z rąk kardynała Raffaele Monaco La Valletty (współkonsekratorami byli arcybiskupi Vincenzo Leone Sallua i Francesco di Paola Cassetta). 12 czerwca 1893 Leon XIII wyniósł go do godności kardynalskiej, a 15 czerwca 1893 nadał mu tytuł kardynała prezbitera Santi Quirico e Giulitta.