Glauberyt (minerał)

Glauberyt
Ilustracja
Glauberyt
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

siarczan wapnia i sodu (CaNa2(SO4)2)

Twardość w skali Mohsa

2,5–3

Przełam

muszlowy

Łupliwość

doskonała

Pokrój kryształu

tabliczkowy, płytkowy, słupkowy

Układ krystalograficzny

jednoskośny

Gęstość

2,75–2,85 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

przeważnie bezbarwny, biały, szary lub czerwony

Rysa

biała

Połysk

szklisty, woskowy

Glauberyt – minerał z gromady siarczanów. Jest minerałem rzadkim, rozpowszechnionym tylko w niektórych rejonach Ziemi.

Nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego chemika J. R. Glaubera, który pierwszy zastosował go w medycynie jako środek przeczyszczający.

Charakterystyka

Właściwości

Tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, płytkowym lub słupkowym. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, ziemistych, nerkowatych. Prawidłowe kryształy spotykane są najczęściej w druzach mineralnych. Jest kruchy, przezroczysty, jest słonogorzki w smaku. Trudno rozpuszcza się w wodzie, na powietrzu przekształca się w gips.

Występowanie

Składnik niektórych złóż solnych. Jest ewaporatem morskim, niekiedy jeziernym. Występuje wraz z nitronatrytem, sylwinem, halitem, gipsem.

Miejsca występowania:

  • W Polsce: stwierdzono występowanie w złożach soli na Kujawach.

Zastosowanie

  • stosowany w przemyśle: chemicznym (do wyrobu sody i soli glauberskiej), szklarskim, papierniczym i tekstylnym, farbiarskim w medycynie,
  • stanowi poszukiwany i ceniony kamień kolekcjonerski.

Bibliografia

  • W. Schumann: Minerały świata. Alma-Press, 2003.
  • J. Bauer: Przewodnik Skały i minerały. Multico, 1997.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.