Glinka (Beskid Żywiecki)
![]() Polana pod szczytem Glinki | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
928 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Ujsoły ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa śląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu żywieckiego ![]() | |
Glinka (928 m) – szczyt w Grupie Pilska w Beskid Żywiecko-Orawskim, znajdujący się w zachodnim, długim grzbiecie Krawcowego Wierchu. Grzbiet ten poprzez Glinkę, Kubiesówkę i Kotelnicę opada do wideł Bystrej i potoku Glinka w Ujsołach[1].
Nazwę szczytu Glinka podawał już Andrzej Komoniecki (1658–1728). Na mapach austriackich i późniejszych polskich szczyt jest bez nazwy. W wywiadzie terenowym przeprowadzonym przez Aleksego Siemionowa mieszkańcy wsi Glinka nie znali nazwy tego szczytu, tylko jeden z nich podał nazwę Długi Groń. Jednakże Długi Groń to inny szczyt, położony 2 km na północ od szczytu Glinka[2].
Glinka (Długi Groń) znajduje się w granicach wsi Ujsoły w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Ujsoły. To tylko mało wybitne wzniesienie. W północno-zachodnim kierunku opada z niego do doliny Bystrej grzbiet, na którym znajduje się należące do miejscowości Złatna osiedle Kotrysia Polana. Grzbiet ten oddziela dolinę potoku Straceniec od doliny Potoku Z Głębokiego. W południowy stok Glinki wcina się dolina Szymanowskiego Potoku. Wierzchołek Glinki jest bezleśny, trawiasty. Po jego południowo-wschodniej stronie znajduje się zarastająca polana Pogwarówka. Dawniej polany ciągnęły się również grzbietem do Krawcowego Wierchu[3][4]. Szlak turystyczny omija szczyt Glinki[1]. W odległości około 200 m od niego jest prywatne schronisko „Kubiesówka”[5].
Na trawiastych terenach Glinki rośnie m.in. rzadki w Polsce i chroniony prawnie dzwonek piłkowany[6].
Szlak turystyczny
Glinka – Kubiesówka – Pogwarówka – bacówka PTTK na Krawcowym Wierchu
Przypisy
- 1 2 Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ Aleksy Siemionow, Ziemia Wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza, Wadowice: Komisja Turystyki Górskiej Oddziału PTTK „Ziemia Wadowicka” w Wadowicach, 1984, s. 373–374.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2025-01-04].
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2025-01-04].
- ↑ Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 192, ISBN 978-83-62460-30-4.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.

_location_map.png)


