Gloriozyna
|
|
| Nazewnictwo |
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
N-[(7S)-1,2,3,10-tetrametoksy-9-okso-6,7-dihydro-5H-benzo[a]heptalen-7-ylo]formamid |
| Inne nazwy i oznaczenia |
| N-deacetylo-N-formylokolchicyna |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C21H23NO6 |
| Masa molowa |
385,41 g/mol |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
7411-12-3 |
| PubChem |
23890 |
| SMILES |
|
COC1=CC=C2C(=CC1=O)C(CCC3=CC(=C(C(=C32)OC)OC)OC)NC=O |
|
| InChI |
|
InChI=1S/C21H23NO6/c1-25-17-8-6-13-14(10-16(17)24)15(22-11-23)7-5-12-9-18(26-2)20(27-3)21(28-4)19(12)13/h6,8-11,15H,5,7H2,1-4H3,(H,22,23)/t15-/m0/s1 |
| InChIKey |
HDSXDWASQCHADG-HNNXBMFYSA-N |
|
|
|
Gloriozyna – organiczny związek chemiczny z grupy alkaloidów, pochodna kolchicyny. Otrzymywana jest z gloriozy wspaniałej[2].
Wykazuje działanie antymitotyczne, zatrzymując podział komórek poprzez przerwanie wrzeciona podziałowego w czasie metafazy[3].
Przypisy
- 1 2 N-Deacetyl-N-formylcolchicine, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2011-04-17] (ang.).
- ↑ Peter Hanelt, R. Büttner, Rudolf Mansfeld: Vorläufiges Verzeichnis landwirtschaftlich oder gärtnerisch kultivierter Pflanzenarten (mit Ausschluss von Zierpflanzen). Berlin: Springer, 2001, s. 2285. ISBN 978-3-540-41017-1.
- ↑ David W. Nellis: Poisonous plants and animals of Florida and the Caribbean. Sarasota: Pineapple Press, 1997, s. 207–209. ISBN 978-1-56164-111-6. (ang.).
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
