Gmach Urzędu Pocztowego Poznań 2

Gmach Urzędu Pocztowego Poznań 2
 Zabytek: nr rej. A-211 z 07.11.1978[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. Głogowska 17

Typ budynku

urząd

Styl architektoniczny

neorenesans

Ukończenie budowy

1912/1913

Ważniejsze przebudowy

lata 80. XX wieku

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „Gmach Urzędu Pocztowego Poznań 2”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Gmach Urzędu Pocztowego Poznań 2”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Gmach Urzędu Pocztowego Poznań 2”
Ziemia52°24′04″N 16°54′33″E/52,401111 16,909167

Gmach Urzędu Pocztowego Poznań 2 (dawniej Poczta Główna, Urząd Przewozu Poczty) – budynek pocztowy zlokalizowany przy ul. Głogowskiej 17 w Poznaniu (narożnik ul. Zachodniej).

Monumentalny gmach został wzniesiony w 1912 lub 1913, według planów nieznanego architekta. Wpisywał się w tendencję wznoszenia w mieście dużych i reprezentacyjnych urzędów pocztowych (np. gmach Urzędu Pocztowego Poznań 9). Zaplanowano go w zgodzie z najnowocześniejszymi potrzebami w zakresie obrotu pocztowego, jakie wtedy istniały. Reprezentuje styl neorenesansowy w wersji niderlandzkiej. Składa się z dwóch identycznych skrzydeł, do których wejście odbywa się okazałymi portalami. Całość licowana jasną, piaskowcową okładziną z bardzo starannie wykonaną kamieniarką. Wejście główne (od strony Dworca Zachodniego) zaakcentowane parterową dobudówką z charakterystycznym ryzalitem, nakrytym niewielką kopułą. Całość dominują wysokie, wymyślne szczyty.

W okresie międzywojennym gmach zyskał duże godło na frontonie – orła polskiego na czerwonym tle. W 1939 Niemcy nakazali usunąć ten symbol, jednak polscy robotnicy zastosowali fortel i zamiast odbić orła, zasłonili go wapienną zaprawą. Już w lutym 1945, jeszcze podczas walk o Cytadelę, godło z łatwością przywrócono, co było jednym z symboli uwolnienia Łazarza od nazistów. 15 lutego 1945 urząd pocztowy rozpoczął działalność - początkowo tylko sprzedawano znaczki polskie i przyjmowano listy[2].

W latach 80. XX wieku gmach uzupełniono o dodatkową, tylną część, harmonizującą ze starym gmachem. Konstrukcja ze szkła i stali jest autorstwa Jacka Najgrakowskiego, Danuty Kopczyńskiej-Rut i Janusza Dubickiego.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolska [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025.
  2. Bogdan Szymański, Przywiozłem listy ze świata, w: red. Tadeusz Świtała, Trud pierwszych dni. Poznań 1945. Wspomnienia Poznaniaków, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1970, s.295, ISBN 83-232-0322-9

Bibliografia

  • Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 129, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366.
  • Marcin Libicki, Poznań – przewodnik, Piotr Libicki (ilustr.), Poznań: Wydawnictwo Gazeta Handlowa, 1997, s. 200-201, ISBN 83-902028-4-0, OCLC 69302402.
  • Poznań – przewodnik po zabytkach i historii, Janusz Pazder (oprac.), Jerzy Borwiński, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2003, s. 282, ISBN 83-87847-92-5, OCLC 830535344.
  • Grzegorz Sporakowski, Z teki Henryka Kota – poczta okazalsza niż inne, w: Głos Wielkopolski, 4/5.8.2007, s. 25
  • Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8.