Grodzisko Owidz

Grodzisko Owidz
Ilustracja
Wieża bramna i wejście
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Adres

Owidz

Data założenia

2012

Zakres zbiorów

rekonstrukcja grodu i chałup

Dyrektor

Magdalena Cholewa

Położenie na mapie gminy wiejskiej Starogard Gdański
Mapa konturowa gminy wiejskiej Starogard Gdański, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Grodzisko Owidz”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Grodzisko Owidz”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Grodzisko Owidz”
Położenie na mapie powiatu starogardzkiego
Mapa konturowa powiatu starogardzkiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Grodzisko Owidz”
Ziemia53°57′17,5212″N 18°34′27,9516″E/53,954867 18,574431
Strona internetowa

Grodzisko Owidz – rekonstrukcja XI-wiecznego grodu zlokalizowana w Owidzu, w gminie Starogard Gdański. Jest to samorządowa instytucja kultury, działająca od 2012.

Opis

Gród owidzki, zlokalizowany na wzgórzu nad Wierzycą, był jednym z silniejszych na terenach obecnego Kociewia, a jego powstanie miało związek z umacnianiem zwierzchnictwa Bolesława Chrobrego nad Pomorzem. Został prawdopodobnie zniszczony w 1090 roku na rozkaz Władysława Hermana, który unicestwił wówczas dużą część grodów pomorskich, celem uniemożliwienia buntu Pomorzan. Mimo zniszczeń funkcjonował nadal i jeszcze w XII wieku pełnił funkcje obronne, by później je utracić. W czasie potopu szwedzkiego grodzisko było wykorzystywane przez Szwedów jako obóz, stąd popularna nazwa lokalna – Szwedzka Górka[1].

Oprócz funkcji militarnych gród pełnił też funkcję mieszkalną. Otoczony był wałem drewniano-ziemnym z palisadą około dwukrotnie większą niż obecna rekonstrukcja. W wale wbudowane były też wieże mające charakter obronny, m.in. zrekonstruowana wieża bramna. Domostwa miały postać chałup o konstrukcji wieńcowej krytych strzechą (obecne rekonstrukcje odpowiadają im rozmiarem) lub półziemianek. Dziesięć chałup zrekonstruowano, ale w grodzie było ich znacznie więcej. W środku osady istniał niezabudowany plac – majdan, miejsce spotkań ludności (wiece, sądy, obwieszczanie ważnych wieści). Oprócz rodziny komesa w grodzie mieszkali przedstawiciele panującej religii, wojowie, reprezentanci najważniejszych rzemiosł i znaczniejsi kupcy (stany uboższe mieszkały na podgrodziu, a do grodu chroniły się jedynie w przypadku zagrożeń – byli to rolnicy i rzemieślnicy). Oprócz domostw i wieży bramnej zrekonstruowano też stołp (wieżę ostatniej obrony), jedną z wież obserwacyjnych i zagrodę dla zwierząt[1][2].

Grodzisku towarzyszy rozbudowana infrastruktura turystyczna – restauracja, sklep z pamiątkami, plac zabaw, parkingi i przystań kajakowa na Wierzycy.

21 maja 2016 w Owidzu odbyły się pierwsze od 500 lat obchody święta Stado, zorganizowane przez Konfederację Rodzimowierczą[3]. 24 czerwca 2017 na terenie grodziska otwarto Muzeum Mitologii Słowiańskiej[4].

Galeria

Przypisy

  1. 1 2 tablica informacyjna in situ
  2. ↑ Grodzisko Owidz strona obiektu. [dostęp 2015-07-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-22)].
  3. ↑ Magdalena Leokadia Bobińska. Relacja ze święta Stada 2016. „Gniazdo. Rodzima wiara i kultura”. 1(16)/2016, s. 7-8, 2016. Witt Wilczyński. Agencja INVINI. ISSN 2081-9072.
  4. ↑ Owidz. Wianki na Grodzisku i otwarcie Muzeum Mitologii Słowiańskiej. Starogard Gdański - NaszeMiasto.pl, 2017-06-25. [dostęp 2017-09-20].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.