Grubosz mleczny

Grubosz mleczny
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	Saxifraganae
Rząd	skalnicowce
Rodzina	gruboszowate
Rodzaj	grubosz
Gatunek	grubosz mleczny
	Nazwa systematyczna
	Crassula lactea Sol.; Hortus Kew. (W. Aiton) 1: 496. 1789
Synonimy
	Tolkenia lactea (Sol.) P. V. Heath;
	Tolkenia lactea (Sol.) P. V. Heath;

Grubosz mleczny, g. biały (Crassula lactea) – gatunek rośliny z rodziny gruboszowatych. Pochodzi z Afryki Południowej^[3]. W wielu krajach jest uprawiany jako roślina ozdobna.

Morfologia i biologia

Bylina, sukulent. Łodyga gęsto ulistniona łopatkowatymi, mięsistymi liśćmi o zrośniętych nasadach. W liściach tych i w łodydze roślina magazynuje wodę. Uprawiane w mieszkaniu rozrośnięte okazy kwitną zimą (od grudnia do marca), ale tylko wtedy, gdy mają zapewnioną wystarczającą ilość światła. Kwiaty są białe i przyjemnie pachnące.

Zastosowanie

W Polsce jest uprawiany jako roślina pokojowa, sadzona jest także w pojemnikach na klombach i kwietnikach. Osiąga wysokość do 60 cm. Na zewnątrz pomieszczeń rośnie lepiej, niż w mieszkaniach, nie jest jednak mrozoodporna i na zimę musi być wniesiona do pomieszczenia. Bardzo dobrze komponuje się w niewielkich ogródkach z innymi sukulentami, szczególnie z wilczomleczami i kolumnowymi kaktusami. W polskich ogrodach botanicznych uprawiany jest przeważnie w ogrzewanych szklarniach. Roślina jest długowieczna.

Uprawa

Sposób uprawy. Najlepszym podłożem jest ziemia torfowa z domieszką piasku. Lepiej kwitnie, gdy doniczka jest nieco za ciasna. Przez lato roślina najlepiej rośnie w oświetleniu słonecznym na zewnątrz pomieszczeń: na parapecie okiennym, na balkonie lub w ogródku (najlepiej jest wkopać doniczkę do ziemi). Roślina nie jest mrozoodporna i na zimę należy ją wnieść do pomieszczenia o dodatniej, ale niskiej temperaturze, by przeszła okres spoczynku. Jak wszystkie gruboszowate podlewa się umiarkowanie. Nawozi się rozpuszczonym w wodzie nawozem tylko przez lato (od marca do sierpnia). Po przekwitnięciu ścina się wierzchołki pędów, by roślina lepiej się rozkrzewiała.
Rozmnażanie. Przez nasiona lub sadzonki pędowe. Młode rośliny początkowo trzyma się w miejscu nieco zacienionym i podlewa częściej niż dorosłe okazy.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).
↑ The International Plant Index. [dostęp 2009-04-28].

Bibliografia

Czarowny roślin świat. [dostęp 2009-04-28].
Jarosław Rak: Pielęgnowanie roślin pokojowych. Cz. II. Edward Kawecki (zdjęcia). Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1998. ISBN 83-7073-089-2.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).

[3] The International Plant Index. [dostęp 2009-04-28].

[1]

[2]

[3]