Grzybowszczyzna (rejon nieświeski)

Grzybowszczyzna
Грыбаўшчына
Грибовщина
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

nieświeski

Sielsowiet

Łań

Populacja
 liczba ludności


33
(2009)

Kod pocztowy

222635

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Grzybowszczyzna”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Grzybowszczyzna”
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Grzybowszczyzna”
Ziemia53°12′31″N 26°48′56″E/53,208611 26,815556

Grzybowszczyzna (biał. Грыбаўшчына, Hrybauszczyna; ros. Грибовщина, Gribowszczina) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie nieświeskim, w sielsowiecie Łań.

Historia

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś i folwark leżące w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie nieświeskim[a], do 1 października 1927 w gminie Lisuny[1], następnie w gminie Łań[2]. W 1921 wieś liczyła 185 mieszkańców, zamieszkałych w 37 budynkach, w tym 184 Białorusinów i 1 osobę innej narodowości[b]. 180 mieszkańców było wyznania prawosławnego, 4 mojżeszowego i 1 rzymskokatolickiego[1]. Folwark liczył zaś 14 mieszkańców, zamieszkałych w 2 budynkach, w tym 7 Polaków i 7 Białorusinów. 7 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 7 prawosławnego[1].

Grzybowszczyzna położona była wówczas w pobliżu granicy ze Związkiem Sowieckim.

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Uwagi

  1. do 1920 w powiecie słuckim
  2. Innej niż polska, białoruska, niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Lisuny było 3 Rosjan, 2 Tatarów, 1 Litwin i 1 Ukrainiec. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości

Przypisy

  1. 1 2 3 Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
  2. Dz.U. z 1927 r. nr 83, poz. 745

Bibliografia