Gwiazda Plasketta
| Gwiazdozbiór | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
6h 37m 24,04s | ||||||||||||||
| Deklinacja |
+6° 08′ 07,37″ | ||||||||||||||
| Odległość | |||||||||||||||
| Wielkość obserwowana |
6,05m | ||||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||
| Rodzaj gwiazdy | |||||||||||||||
| Typ widmowy |
O8 III/I+O7.5 III[1] | ||||||||||||||
| Masa | |||||||||||||||
| Temperatura |
33 500 K / 33 000[1] | ||||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Gwiazda Plasketta (HR 2422, V640 Monocerotis) – gwiazda spektroskopowo podwójna położona w gwiazdozbiorze Jednorożca, odległa o około 2000 parseków od Ziemi. Jest to jedna z najcięższych znanych gwiazd podwójnych; łączna masa gwiazd wynosi około 100 mas Słońca.
Składniki układu to błękitne olbrzymy typu widmowego O (jedna z nich może być nawet nadolbrzymem). Przy założeniu, że inklinacja orbity jest równa 71°, masy składników wynoszą 54 M☉ i 56 M☉[1]. Okres orbitalny układu wynosi 14,396 dni[1].
Nazwana jest imieniem kanadyjskiego astronoma Johna Plasketta, który w 1922 odkrył, że jest to gwiazda podwójna, a nie – jak wcześniej sądzono – pojedyncza.
Przypisy
- 1 2 3 4 5 N. Linder et al.. High-resolution optical spectroscopy of Plaskett's star. „Astronomy & Astrophysics”. 489 (2), s. 713-723, październik 2008. DOI: 10.1051/0004-6361:200810003. Bibcode: 2008A&A...489..713L. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Jim Kaler: PLASKETT'S STAR. STARS. [dostęp 2014-01-04]. (ang.).
- Gwiazda Plasketta w bazie SIMBAD (ang.)