HMS Audacity

HMS Audacity

Historia
Stocznia	Blyth Shipbuilding Ltd
Wodowanie	1939
III Rzesza
Nazwa	Hannover
Wejście do służby	1939
Wycofanie ze służby	1940
Royal Navy
Nazwa	Sindbad / Empire Audacity
Wejście do służby	1940
Wycofanie ze służby	1941
Royal Navy
Nazwa	HMS Empire Audacity / HMS Audacity
Wejście do służby	20 czerwca 1941
Wycofanie ze służby	21 grudnia 1941
Los okrętu	zatopiony przez U-751
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	10 200
Długość	142,3 m
Szerokość	17,1 m
Zanurzenie	5,5 m
Prędkość	16 węzłów
Uzbrojenie
1 działo przeciwlotnicze 102 mm, 6 dział przeciwlotniczych 20 mm
Wyposażenie lotnicze
sześć myśliwców Grumman F4F Wildcat

HMS Audacity (D10) – pierwszy lotniskowiec eskortowy, powstał po przebudowaniu zdobycznego niemieckiego drobnicowca MV „Hannover” (wodowanie w 1939), zdobytego w 1940 roku podczas próby przebicia się przez brytyjską blokadę.

Nazwę statku, który wszedł do służby w listopadzie 1940 roku, zmieniono na „Sindbad”, a następnie na „Empire Audacity”. W styczniu 1941 jednostka została przekazana do stoczni Blyth Shipbuilding Ltd, gdzie została przebudowana na pierwszy okręt nowej klasy „lotniskowiec eskortowy” i weszła do służby 20 czerwca 1941. 30 lipca nazwano ją HMS „Audacity”.

Na lotniskowcu zaokrętowano sześć^[1] myśliwców Grumman F4F Wildcat z 802 Dywizjonu Fleet Air Arm, ponieważ „Audacity” został skierowany do osłony konwojów na Morzu Śródziemnym, gdzie główne zagrożenie stanowiły ataki niemieckich samolotów patrolowo-bombowych dalekiego zasięgu Focke-Wulf „Condor”. W późniejszym okresie zazwyczaj używano samolotów myśliwsko-bombowych celem zwalczania okrętów podwodnych.

„Audacity” odbył pierwszy rejs w osłonie konwoju we wrześniu 1941. Jeden z samolotów startujących z lotniskowca zestrzelił atakującego konwój „Kondora”, ale niemiecki samolot zdążył wcześniej ciężko uszkodzić jeden z płynących w konwoju statków.

„Audacity” został zatopiony trzema torpedami z niemieckiego okrętu podwodnego U-751 21 grudnia 1941 roku około 500 mil na zachód od przylądka Finisterre. Zaledwie kilka dni wcześniej jeden z jego samolotów wziął udział w zatopieniu U-131.

Tak szybka strata lotniskowca wiązała się z przyjętą wówczas taktyką użycia. Lotniskowiec nie płynął wraz z konwojem, gdyż to utrudniałoby lub wręcz uniemożliwiało jego pracę (okręt musiał skręcać pod wiatr w czasie startów i lądowań samolotów), ale raczej płynął w pewnej odległości przed samym konwojem, co ułatwiało mu odpowiednie manewrowanie, ale także czyniło go łatwiejszym celem dla niemieckich okrętów podwodnych. W późniejszym czasie taka taktyka została zakazana przez brytyjską Admiralicję jako zbyt ryzykowna i lotniskowce eskortowe musiały zawsze płynąć wewnątrz konwoju, który osłaniały.

• www.uboat.net: HMS Audacity (D 10). [dostęp 2008-10-21]. (ang.).