HMS Invincible (1869)

HMS Invincible

Klasa	okręt pancerny
Typ	Audacious
Historia
Położenie stępki	28 czerwca 1867
Wodowanie	29 maja 1869
Royal Navy
Nazwa	HMS „Invincible” HMS „Erebus” (od 1904) HMS „Fisgard II” (od 1906)
Wejście do służby	1 października 1870
Zatonął	1914
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	6200 t
Długość	85 m
Szerokość	16 m
Zanurzenie	6,8 m
Napęd
1 maszyna parowa o mocy 4000 KM, 1 śruba, żagle
Prędkość	13,5 węzła (10 w. pod żaglami)
Uzbrojenie
10 dział 230 mm 4 działa 64-funtowe
Załoga	450

HMS Invincible – brytyjski okręt pancerny typu Audacious, który wszedł do służby w 1870 roku.

Budowa drugiego okrętu typu Audacious rozpoczęła się 28 czerwca 1867 roku w stoczni Napier Shipyards. Wodowanie miało miejsce 29 maja 1869 roku, wejście do służby 1 października 1870 roku. Przez pierwszy rok służby okręt stacjonował w Hull, skąd następnie został przebazowany w rejon Morza Śródziemnego^[1]. W lipcu 1882 roku, w ramach interwencji w Egipcie, brał udział w ostrzeliwaniu Aleksandrii. W 1885 roku marynarze z „Invincible” brali udział w interwencji w Sudanie. W 1901 roku, po wymontowaniu silnika, przekształcono go w okręt magazynowy dla flotylli niszczycieli w Sheerness. W 1904 roku nazwę okrętu zmieniono na HMS „Erebus”. Od 1906 roku nosił nazwę „Fisgard II” i stacjonował w Portsmouth, w roli okrętu szkolnego. 17 września 1914 roku, podczas holowania do Scapa Flow, zatonął w pobliżu wyspy Portland. Z 64-osobowej załogi zginęło 21 osób.

• Roger Chesneau, Eugène Kolesnik: Conway's All the World's Fighting Ships, 1860-1905, Conway Maritime Press, Londyn, 1979, ISBN 0-85177-133-5.
• Peter Hore, The World Encyclopedia of Battleships, Hermes House, 2005.