Hahn (herb szlachecki)

Hahn

Typ herbu	szlachecki
Dewiza	Primus sum qui deum Laudat
Alternatywne nazwy	Hahn
Pierwsza wzmianka	W księstwie pomorskim, znany od 1230. W Polsce od 1752 r.

Hahn – polski herb szlachecki – pochodzenia inflanckiego i pomorskiego, przybyły na ziemie polskie z terenu Meklemburgii. Przez niektórych heraldyków uważany za pierwowzór polskiego herbu szlacheckiego Kur, przez innych zaś typowany jako osobny herb innego pochodzenia, jedynie wykazujący podobieństwo do tego herbu.

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu srebrnym, kogut czerwony, ze wzniesioną do góry prawą łapą.

Klejnot: samo godło.

Labry: czerwone, podbite srebrem.

Dewiza Primus sum qui deum Laudat – Jestem pierwszym głoszącym chwałę Boga.

Jest to herb mówiący: Hahn oznacza koguta w języku niemieckim.

Herb notowany jest w polskiej heraldyce od roku 1752.

Potwierdzony on został wraz z indygenatem na szlachectwo, dla kapitana wojsk koronnych – Krzysztofa Hahna, kawalera Legii Honorowej, osiadłego na terenie miasta Włocławek.

Herb Hahn, to symbol starej rodziny szlacheckiej z Meklemburgii, noszącej nazwisko Hahn (pierwotnie Hane). Pierwsze dokumenty sygnowane pieczęcią herbową z października 1230 roku, przechowywane są w archiwum państwowym w Meklemburgii^[1].

Hahn.

• Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, wydawnictwo Skład Główny Księgarnia Gebethnera i Wolfa. Warszawa 1908, Tom V. str.91
• Polska encyklopedia szlachecka – w opracowaniu dr. fil. S.J. Starykoń-Kasprzyckiego i księdza Michała Dmowskiego, wydała Oficyna Wydawnicza Jasieńczyk, Warszawa MCMXXXVII, Tom VI. str. 38
• Tadeusz Gajl, Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku, Gdańsk 2007

• Odmiany herbu Hahn w herbarzu Baltisches Wappenbuch. Wappen sämmtlicher, den Ritterschaften von Livland, Estland, Kurland und Oesel zugehöriger Adelsgeschlechter –
• Kogut jako godło herbowe w heraldyce polskiej według ilustracji Tadeusza Gajla ,
• Ród Hahn w: N. von Essen:Genealogisches Handbuch der Oeselschen Ritterschaft 1935