Halina Radlicz-Rühlowa

Halina Radlicz
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1905
Sosnowiec

Data i miejsce śmierci

4 lipca 1986
Warszawa

Zawód, zajęcie

geograf

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej

Halina Radlicz-Rühlowa (ur. 7 stycznia 1905 w Sosnowcu, zm. 4 lipca 1986 w Warszawie[1] [2]) – polska geografka, pedagożka.

Życiorys

Ukończyła studia geograficzne na Uniwersytecie Warszawskim[1].

Od 1930 roku uczyła w szkole średniej w Warszawie, równolegle w latach 1936–1938 była asystentką Katedry Antropogeografii Uniwersytetu Warszawskiego kierowanej przez Bogdana Zaborskiego[1].

Podczas okupacji działała w Związku Walki Zbrojnej[1]. Walczyła w powstaniu warszawskim, ps. „Lilka”, „Wiesia” w pułku „Baszta”, m.in. jako peżetka[2].

Po wojnie pracowała w trzech warszawskich szkołach, m.in. w latach 1945–1952 jako nauczycielka geografii w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego[3] oraz w latach 1946–1967 – w Państwowym Liceum im. Narcyzy Żmichowskiej[1]. W latach 1948–1950 pełniła funkcję kierownika Warszawskiego Ośrodka Dydaktyczno-Naukowego, gdzie przez wiele lat prowadziła wykłady i ćwiczenia dokształcające dla nauczycieli z geografii fizycznej i geologii[1]. Współpracowała z wieloma instytucjami związanymi z oświatą, m.in. była członkiem komisji programowej Ministerstwa Oświaty w zakresie geografii i geologii[1]. Była autorką i współautorką podręczników, artykułów, prac popularnonaukowych, wiele z nich miało po kilkanaście wydań[4]. Współpracowała również z Wytwórnią Filmów Oświatowych w Łodzi oraz z Wytwórnią Filmową „Czołówka” jako autorka i współautorka scenariuszy oraz komentarzy do filmów o tematyce geograficznej i geologicznej[4]. Uczestniczyła w pracach Polskiego Towarzystwa Geologicznego[5] i Polskiego Towarzystwa Geograficznego, a także Komitetu Głównego Olimpiady Geograficznej (od 1974 roku)[4].

Jej mężem był Edward Rühle[6]. Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera pod murem V-1-49,50,51)[7].

Wybrane publikacje

  • Halina Radlicz-Rühlowa, Geologia w zarysie, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa 1958
  • Halina Radlicz-Rühlowa, Co to jest kamień?, Wydawnictwo Geologiczne, Warszawa 1968
  • Halina Radlicz-Rühlowa, Hydrogeologia z elementami geologii ogólnej, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1976
  • Halina Radlicz-Rühlowa, Maria Wiśniewska-Żelichowska, Podstawy geologii, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1977

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 Anna Dylikowa: Halina Radlicz-Rühlowa (1905–1986). www.asgp.pl. s. 239. [dostęp 2025-03-31].
  2. 1 2 Halina Radlicz. www.1944.pl. [dostęp 2025-03-31].
  3. ↑ Edmund Kujawski (red.), Witold Grabski (red.): „Pochodem idziemy...” Dzieje i legenda Szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie, 2003, s. II 95. ISBN 83-06-02325-0.
  4. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Anna Dylikowa: Halina Radlicz-Rühlowa (1905–1986). www.asgp.pl. s. 240. [dostęp 2025-03-31].
  5. ↑ Lista członków Polskiego Towarzystwa Geologicznego, stan na 31 stycznia 1971, Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego Tom XL-1970, Zeszyt 3-4, Kraków 1971
  6. ↑ Jerzy Znosko: Edward Rühle (1905–1988). www.asgp.pl. s. 528. [dostęp 2025-04-01].
  7. ↑ Rohlowa Halina. fundacja.stare-powazki.pl. [dostęp 2025-04-01].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.