Haloksazolam
|
|
| Nazewnictwo |
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
10-bromo-11b-(2-fluorofenylo)-2,3,7,11b-tetrahydrooksazolo[3,2-d][1,4]-benzodiazepin-6(5H)-on |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C17H14BrFN2O2 |
| Masa molowa |
377,21 g/mol |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
59128-97-1 |
| PubChem |
3563 |
| DrugBank |
DB01476 |
| SMILES |
Fc1ccccc1C42OCCN2CC(=O)Nc3c4cc(Br)cc3 |
|
| InChI |
InChI=1S/C17H14BrFN2O2/c18-11-5-6-15-13(9-11)17(12-3-1-2-4-14(12)19)21(7-8-23-17)10-16(22)20-15/h1-6,9H,7-8,10H2,(H,20,22) |
| InChIKey |
XDKCGKQHVBOOHC-UHFFFAOYSA-N |
|
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna |
| Legalność w Polsce |
substancja psychotropowa grupy IV-P |
|
|
| Uwagi terapeutyczne |
|
| Drogi podawania |
doustnie |
|
Haloksazolam – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku (wykaz IV)[1]. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[2].