Halophila

*Halophila*
	; Halophila spinulosa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	żabieńcowce
Rodzina	żabiściekowate
Rodzaj	Halophila
	Nazwa systematyczna
	Halophila Thouars; Gen. Nov. Madagasc.: 2 (1806)
	Typ nomenklatoryczny
	Halophila madagascariensis Doty & B.C.Stone; [=Halophila stipulacea (Forssk.) Asch.]
Synonimy
	Barkania Ehrenb.; Lemnopsis Zipp. ex Zoll..;
	Barkania Ehrenb.; Lemnopsis Zipp. ex Zoll..;
	Zasięg

Halophila Thouars – rodzaj wieloletnich traw morskich, należący do rodziny żabiściekowatych (Hydrocharitaceae), obejmujący 19 gatunków występujących w morzach i oceanach strefy klimatu równikowego i zwrotnikowego.

Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckich słów άλας (halas – sól) i φίλος (filos – przyjaciel, miłośnik).

Zasięg geograficzny

Przedstawiciele rodzaju występują naturalnie w strefach przybrzeżnych Starego i Nowego Świata, od wybrzeży Oceanu Indyjskiego i Morza Czerwonego we wschodniej Afryce przez południowe wybrzeża Azji, wyspy Azji Południowo-Wschodniej, po Australię i wyspy Oceanii na Oceanie Spokojnym oraz wybrzeża Oceanu Atlantyckiego w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych, przez Morze Karaibskie w Ameryce Środkowej i północnej Ameryce Południowej, po wybrzeża Oceanu Atlantyckiego we wschodniej Brazylii^[4].

Dwa gatunki zostały zawleczone poza zasięg naturalnego występowania. Halophila ovalis na Florydę i Wyspy Nawietrzne, a Halophila stipulacea do strefy przybrzeżnej Morza Śródziemnego w Grecji, na Krecie, Sycylii i Wyspach Egejskich oraz do wybrzeży Wysp Nawietrznych na Morzu Karaibskim^[4].

Morfologia

Pokrój: Wieloletnie, zanurzone trawy morskie.

Łodyga: Płożące łodygi ukorzeniające się w węzłach^[5], rozgałęziające się^[6].

Liście: W każdym węźle łodygi powstają 2 zredukowane, łuskowate liście, jeden otaczający łodygę, a drugi pęd boczny. W węzłach powstają również, naprzemianległe lub w wiązce, ogonkowe lub siedzące liście właściwe o blaszce jajowatej, lancetowatej lub równowąskiej, całobrzegie lub drobnoząbkowane, trójżyłkowe, z wyraźną żyłką główną i 2 bocznymi żyłkami brzegowymi^[5].

Kwiaty: Rośliny jednopienne lub dwupienne^[6]. Kwiaty jednopłciowe, pojedyncze, rzadziej zebrane w kwiatostan złożony z kilku kwiatów męskich i jednego kwiatu żeńskiego. Pochwy kwiatostanowe siedzące, złożone z dwóch eliptycznych, jajowatych lub okrągłych podsadek. Kwiaty męskie szypułkowate, trójpręcikowe^[5]. Okwiat pojedynczy, trójlistkowy^[6]. Pręciki z drobnymi nitkami^[5] (według niektórych autorów beznitkowy^[6]) i równowąsko-podługowatymi, 2-4-pylnikowymi główkami. Kwiaty żeńskie siedzące. Okwiat pojedynczy, drobny, trójlistkowy. Zalążnia górna, eliptyczna lub jajowata, jednokomorowa, z długim dzióbkiem, przechodząca w (2-) 3–5 nitkowatych, owłosionych szyjek słupka^[6].

Owoce: Jajowate, dzióbkowate, z błoniastą owocnią. Nasiona kuliste^[6].

Systematyka

Jeden z rodzajów wyróżnianych w obrębie podrodziny Hydrilloideae wchodzącej w skład rodziny żabiściekowatych (Hydrocharitaceae)^[2].

Gatunki^[7]

Halophila australis Doty & B.C.Stone
Halophila baillonis Asch. ex Dickie
Halophila beccarii Asch.
Halophila capricorni Larkum
Halophila decipiens Ostenf.
Halophila engelmannii Asch. in G.B.von Neumayer
Halophila gaudichaudii J.Kuo
Halophila hawaiiana Doty & B.C.Stone
Halophila japonica M.Uchimura & E.J.Faye
Halophila johnsonii Eiseman
Halophila major (Zoll.) Miq.
Halophila mikii J.Kuo
Halophila minor (Zoll.) Hartog
Halophila nipponica J.Kuo
Halophila okinawensis J.Kuo
Halophila ovalis (R.Br.) Hook.f.
Halophila spinulosa (R.Br.) Asch. in G.B.von Neumayer
Halophila stipulacea (Forssk.) Asch.
Halophila sulawesii J.Kuo
Halophila tricostata M.Greenway

Zagrożenie i ochrona

17 gatunków Halophila zostało uwzględnionych w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych, z czego 3 jako zagrożone wyginięciem ze statusem VU (narażone): Halophila baillonis, Halophila beccarii i Halophila hawaiiana^[8].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
1 2 Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-12-13] (ang.).
↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2011-01-30]. (ang.).
1 2 3 Rafaël Govaerts: World Checklist of Selected Plant Families. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2011-01-30]. (ang.).
1 2 3 4 Flora of Pakistan. Hydrocharitaceae. [dostęp 2011-01-31].
1 2 3 4 5 6 Flora of China. Vol. 23. Hydrocharitaceae. [dostęp 2011-01-30].
↑ The Plant List (2010). Version 1. Published on the Internet. [dostęp 2011-01-29].
↑ IUCN 2010. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2010.4. [dostęp 2011-01-30].

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] 1 2 Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-12-13] (ang.).

[ing-3] Index Nominum Genericorum. [dostęp 2011-01-30]. (ang.).

[kew-4] 1 2 3 Rafaël Govaerts: World Checklist of Selected Plant Families. The Board of Trustees of the Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2011-01-30]. (ang.).

[fop-5] 1 2 3 4 Flora of Pakistan. Hydrocharitaceae. [dostęp 2011-01-31].

[foc-6] 1 2 3 4 5 6 Flora of China. Vol. 23. Hydrocharitaceae. [dostęp 2011-01-30].

[tpl-7] The Plant List (2010). Version 1. Published on the Internet. [dostęp 2011-01-29].

[8] IUCN 2010. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2010.4. [dostęp 2011-01-30].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]