Haloxylon salicornicum

*Haloxylon salicornicum*
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	goździkopodobne
Rząd	goździkowce
Rodzina	szarłatowate
Rodzaj	saksauł
Gatunek	Haloxylon salicornicum
	Nazwa systematyczna
	Haloxylon salicornicum (Moq.) Bunge ex Boiss.; Nouv. Mém. Soc. Imp. Naturalistes Moscou 12: 189 1860
Synonimy
	Caroxylon salicornicum Moq.; Hammada salicornica (Moq.) Iljin;
	Caroxylon salicornicum Moq.; Hammada salicornica (Moq.) Iljin;

Haloxylon salicornicum (Moq.) Bunge ex Boiss.) – gatunek roślin z rodziny szarłatowatych (Amaranthaceae). Występuje w Afryce Północnej (Algieria, Egipt, Libia, Tunezja) i niektórych rejonach Azji (Arabia Saudyjska, Kuwejt, Afganistan, Iran, Irak, Izrael, Jordania, Liban, Syria, Pakistan, Indie)^[4].

Morfologia

Półkrzew o wysokości 25–60 cm i bardzo rozgałęzionych pędach, dołem drewniejących. Pędy jasne, segmentowane, liście tak zredukowane że praktycznie jest bezlistny. Kwiaty zebrane w rozproszone na pędach kwiatostany o długości 3–6 cm. Są uzbrojone w kolce. Kwiaty białe lub kremowe, z dwoma jajowatymi przysadkami, w środku dwa słupki i liczne pręciki na przemian z prątniczkami. Owocem jest brązowawy skrzydlak o długości 7–8 mm^[5].

Biologia i ekologia

Sklerofit przystosowany do klimatu tropikalnego i bardzo suchego. Rośnie na pustyniach i półpustyniach, głównie na podłożu piaszczystym. Zasiedla zarówno trwałe, jak i wędrowne piaski, suche kaniony rzek, zbocza gór. Jest odporny na zasolenie, rośnie w depresjach solankowych. Jest dostosowany także do gleby jałowej, ubogiej w związki azotowe. Posiada bardzo silnie rozbudowany system korzeniowy (zarówno w głąb, jak i wszerz). Kwitnie od września do października^[6].

Znaczenie

W ubogich pod względem ilości roślin warunkach pustynnych roślina ta jest jednym z ważniejszych producentów biomasy^[6].
Stanowi pożywienie dla dziko żyjących zwierząt pustynnych, jest też wykorzystywana jako pasza dla zwierząt hodowlanych^[6].
W warunkach głodu stanowi pożywienie dla koczowniczych plemion^[6]
Drewno jest używane przez Arabów na opał. Spalając się daje mało dymu^[6]
Z popiołu dawniej wytwarzano substrat mydła^[7].
Badacze roślin biblijnych uważają, że może być jedną z roślin rozpatrywanych jako manna wymieniona w Księdze Wyjścia (16,31), wydziela bowiem z pędów słodki płyn, podobny do płynu wydzielanego przez tamaryszki^[7].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-17] (ang.).
↑ The Plant List. [dostęp 2014-12-15].
1 2 Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2014-12-15].
↑ Flora of Pakistan. [dostęp 2014-12-15].
1 2 3 4 5 Little known use of Haloxylon spp. in traditional food. [dostęp 2014-12-15].
1 2 Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-17] (ang.).

[TPL-3] The Plant List. [dostęp 2014-12-15].

[grin-4] 1 2 Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2014-12-15].

[5] Flora of Pakistan. [dostęp 2014-12-15].

[haloxylon-6] 1 2 3 4 5 Little known use of Haloxylon spp. in traditional food. [dostęp 2014-12-15].

[rb-7] 1 2 Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]