Hanna Buczek
| Data i miejsce urodzenia |
25 lipca 1905 |
|---|---|
| Data śmierci |
29 marca 1998 |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
  | |
Hanna Buczek (także Hanna Buczkowa[1]) z domu Rozen[2] (ur. 25 lipca 1905 w Grajewie, zm. 29 marca 1998[2]) − polska historyk ruchu robotniczego.
Życiorys
W latach 1949–1952 studiowała na Komunistycznym Uniwersytecie Mniejszości Narodowych Zachodu im. Juliana Marchlewskiego w Moskwie, ale studiów nie ukończyła. Od 1949 była pracownikiem Wydział Historii Partii przy KC PZPR, równocześnie w latach 1949-1952 studiowała na Uniwersytecie Warszawskim (pracę magisterską napisaną pod kierunkiem Żanny Kormanowej obroniła w 1952). Następnie pracowała w Zakładzie Historii Partii przy KC PZPR[3]. Po marcu 1968 roku została usunięta z pracy. Autorka haseł w Słowniku biograficznym działaczy polskiego ruchu robotniczego[4]. Edytor publikacji dotyczących początków ruchu robotniczego na ziemiach polskich. Została pochowana na cmentarzu Północnym w Warszawie.
Była żoną Mariana Buczka[5].
Odznaczenia
Wybrane publikacje
- Socjaldemokracja Królestwa Polskiego i Litwy: materiały i dokumenty, t. 1: 1893-1903. Cz. 1, 1893-1897, wyd. H. Buczek, F. Tych, Warszawa: Książka i Wiedza 1957; wydanie 2, 1962.
- Rady Delegatów Robotniczych w Polsce (1918-1919): materiały i dokumenty, t. 1: Warszawska Rada Delegatów Robotniczych, oprac H. Buczek, Zbigniew Szczygielski, zespół red. Hanna Buczek, Warszawa: Książka i Wiedza 1962.
- Rady Delegatów Robotniczych w Polsce (1918-1919): materiały i dokumenty, t. 2, oprac. Aleksandra Tymieniecka przy współpracy Aleksandra Litwina, zespół red. Hanna Buczek, Warszawa: Książka i Wiedza 1965.
Przypisy
- ↑ Antoni Dudek, Aleksander Kochański, Krzysztof Persak, Centrum władzy: protokoły posiedzeń kierownictwa PZPR: wybór z lat 1949–1970, Warszawa: Instytut Studiów Politycznych PAN, 2000, s. 95, ISBN 978-83-88490-04-0.
- 1 2 Informacja na stronie cmentarzekomunalne.com.pl
- ↑ Sobczak 2005 ↓, s. 10.
- ↑ Słownik biograficzny 1978 ↓, s. 5.
- ↑ Maria Turlejska, Te pokolenia żałobami czarne: skazani na śmierć i ich sędziowie, wyd. 3, Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza, 1990, s. 445, ISBN 978-83-7054-008-1.
- ↑ Godnie kontynuować tradycję /w/ "Rzeczpospolita", nr 263, 11 listopada 1986, s. 7.
- ↑ W uznaniu zasług, "Życie Partii", nr 8, 22 kwietnia 1987, s. 20.
Bibliografia
- Jan Sobczak: Warszawski epizod w życiu profesora Antoniego Czubińskiego. Z kart dziennika 1971-1974. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2005, s. 10.
- Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego. red. nacz. Feliks Tych. T. 1: A-D. Warszawa: Książka i Wiedza, 1978, s. 5.
- Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, Wydawnictwo Arkadiusz Wingert i Przedsięwzięcie Galicja, Kraków 2010, s. 137