Hanna Kozaczewska-Golasz
| Data i miejsce urodzenia |
7 sierpnia 1942 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 lutego 2021 |
| profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: historia architektury | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1973 |
| Habilitacja |
1991 |
| Profesura |
13 stycznia 2009 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
 | |
Hanna Ewa Kozaczewska-Golasz (ur. 7 sierpnia 1942 w Warszawie, zm. 5 lutego 2021 we Wrocławiu) – polska architektka i historyczka architektury[1].
Życiorys
Córka architekta Tadeusza Kozaczewskiego i Szczęsnej[2]. Absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej w 1966 r. Doktoryzowała się w zakresie nauk technicznych w 1973 r., a w 1991 r. uzyskała habilitację. Tytuł profesora nadzwyczajnego otrzymała w 1997 r., a tytuł profesora zwyczajnego w 2009 r.[3]
Pracowała w Zakładzie Historii Teorii Architektury i Urbanistyki na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej od 1966 do 2012 r., a od 2016 do 2019 r. była zatrudniona w Katedrze Architektury i Urbanistyki na Wydziale Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Uniwersytetu Zielonogórskiego[3]. Zawodowo zajmowała się historią architektury, w szczególności architektury średniowiecznej na Śląsku[4]. W 1999 została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi[5].
Zmarła 5 lutego 2021 we Wrocławiu[2]; została pochowana na komunalnym cmentarzu na Psim Polu we Wrocławiu[3].
Przypisy
- ↑ Marek Burak, Piotr Pregiel, Tytularni profesorowie Politechniki Wrocławskiej 1945-2015, Politechnika Wrocławska, s. 54, ISBN 978-83-7493-885-3 [dostęp 2022-03-18] (pol.).
- 1 2 Hanna Kozaczewska-Golaszopublikowany=rejestry-notarialne.pl.
- 1 2 3 In memoriam – Pamięci Architektów Polskich – Hanna Kozaczewska-Golasz [online], archimemory.pl [dostęp 2022-03-18].
- ↑ Nie żyje prof. dr hab. inż. arch. Hanna Kozaczewska-Golasz | Serwis Informacyjny Uniwersytetu Zielonogórskiego [online], www.infoserwis.uz.zgora.pl [dostęp 2022-03-18].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 9 września 1999 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1999 r. nr 41, poz. 626).