Hannibal ante portas

Portretowe popiersie Hannibala – wyobrażenie o największej wiarygodności, odkryte w XVII wieku w Kapui

Hannibal ante portas (łac. Hannibal u bram) – łacińska sentencja ostrzegająca przed nadchodzącym niebezpieczeństwem; pierwotnie okrzyk trwogi Rzymian po klęsce z Kartaginą w bitwie pod Kannami (216 p.n.e.)[1].

Jest to ogólnie przyjęta w użyciu i powszechnie cytowana, lecz niedokładna wersja tego powiedzenia, które przytoczone przez Liwiusza (Dzieje Rzymu XXIII 16,2), w oryginale brzmi: Hannibal ad portas[2]. Użyte później w pismach Cycerona (Philippica I, 11; De finibus malorum et bonorum IV, 22) i przez Syliusza Italikusa (Punica X, 265), w przenośni odnosi się do każdego zbliżającego się niebezpieczeństwa zagrażającego ojczyźnie, miastu, krajowi[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 Władysław Kopaliński: Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem. Warszawa: Muza, 2001, s. 205, ISBN 83-7200-940-6.
  2. ↑ Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. T. 1 (A-J). Warszawa: Wyd. HPS/Rzeczpospolita, 2007, s. 396, ISBN 978-83-60688-75-5.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.