Hanomag 2/10 PS

< Hanomag 2
Hanomag 2/10 PS „Kommissbrot”
Ilustracja
Producent

Hanomag

Okres produkcji

1925–1928

Miejsce produkcji

 Niemcy, Hanower

Następca

Hanomag 3/16 PS

Dane techniczne
Segment

B

Typy nadwozia

2-drzwiowy sedan
2-drzwiowy roadster

Silniki

OHV 502 cm³ jednocylindrowy
10 KM

Skrzynia biegów

3-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

2780 mm

Szerokość

1180 mm

Wysokość

1600 mm

Rozstaw osi

1920 mm

Masa własna

370–430 kg

Liczba miejsc

2

Dane dodatkowe
Konkurencja

Opel 4 PS, BMW Dixi

Hanomag 2/10 PS – niemiecki samochód osobowy produkowany przez przedsiębiorstwo Hanomag w Hanowerze w latach 1925–1928, potocznie nazywany „Kommissbrot”.

Historia i opis pojazdu

Hanomag 2/10 PS (2 osoby/10 koni mechanicznych) to zaprojektowany przez Karl Pollicha i Fidelis Böhlera małolitrażowy samochód. Założeniem było skonstruowanie jak najtańszego prostego popularnego środka transportu[1]. Z powodu karoserii z płaskimi bocznymi ścianami, bez wystających na boki błotników, przypominającej bochenek chleba razowego, żartobliwie nazywano go „Kommissbrot” (z niem. komiśniak). Dzięki umieszczeniu silnika z tyłu, przód nadwozia był zaokrąglony[2]. Czterosuwowy jednocylindrowy silnik o pojemności 502 cm³, pozwalał na osiągnięcie przez samochód maksymalnej prędkości 60 km/h. Jednocześnie zastosowanie takiego silnika pozwalało na ograniczenie zużycia benzyny do 4 litrów na 100 kilometrów, co było rekordowym niskim zużyciem paliwa wśród wszystkich produkowanych seryjnie samochodów przed II wojną światową[3]. 2/10 PS wyróżniał się nowatorską karoserią, z kabiną na całą szerokość samochodu i zintegrowanymi błotnikami, co dawało więcej przestrzeni dla kierowcy i pasażera, będącą pierwowzorem późniejszego stylu pontonowego[2]. Z uwagi na niewielki – metrowy rozstaw kół, dla uproszczenia zrezygnowano z dyferencjału[2]. Tylna oś napędzana była łańcuchem. Z przodu samochód posiadał jeden reflektor[4]. Do 1928 roku wyprodukowano łącznie 15 755 sztuk samochodu[2] o nadwoziach typu sedan, roadster, kabriolet i lando. Cena wynosiła 2300 marek[1].

Galeria

Przypisy

  1. 1 2 Aleksander Marian Rostocki: Historia starych samochodów. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1981, s. 301.
  2. 1 2 3 4 Halwart Schrader: Samochody świata. 100 lat dziejów. Zarys encyklopedyczny. Łódź: Res Polona, 1992, s. 60, 122. ISBN 83-7071-002-6.
  3. ↑ „80 Jahre Hanomag Kommißbrot: Deutschlands erster Volks-Wagen” (Horst-Dieter Görg, 2005, ISBN 3-933802-13-X).
  4. ↑ Gebauer/Buck: Die Fahrgestelle der Personenwagen. Stuttgart 1956.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.