Hans Koch (esesman)
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1940–1945 |
| Formacja | |
| Stanowiska |
członek załogi Auschwitz-Birkenau |
| Główne wojny i bitwy | |
Hans Koch (ur. 13 sierpnia 1912 w Tangerhütte, zm. 14 lipca 1955 w Gdańsku) – zbrodniarz hitlerowski, członek załogi obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau i SS-Unterscharführer.
Z zawodu był asystentem laboratoryjnym. Członek SS, od 1940 do 1945 należał do personelu obozu Auschwitz-Birkenau. Ze względu na wyuczoną profesję Koch wchodził w skład wydziału zajmującego się dezynfekcją. Jednym z jego podstawowych obowiązków było wrzucanie cyklonu B do komór gazowych. Jak później przyznał po każdej akcji eksterminacji Żydów nie mógł zasnąć bez wypicia dużej ilości alkoholu.
Schwytany po zakończeniu wojny przez aliantów i wydany 3 maja 1947 władzom polskim. Koch następnie zasiadł na ławie oskarżonych w tzw. pierwszym procesie oświęcimskim. Podczas przewodu sądowego udowodniono mu popełnienie zbrodni ludobójstwa (udział w eksterminacji Żydów), lecz 22 grudnia 1947[1] Najwyższy Trybunał Narodowy postanowił oskarżonemu wymierzyć dożywocie zamiast kary śmierci. Trybunał uzasadnił to faktem, iż Koch nigdy w inny sposób nie działał na niekorzyść więźniów, oraz uznał konieczność wykonywania przezeń rozkazów za okoliczność łagodzącą. Hans Koch zmarł w więzieniu w Gdańsku w 1955.
Przypisy
- ↑ Polen - Philipps-Universität Marburg - ICWC. [dostęp 2011-06-25]. (niem.).
Bibliografia
- Cyprian T., Sawicki J., Siedem wyroków Najwyższego Trybunału Narodowego, Poznań 1962