Jambu ozdobny
| Jambu butantan | |||
| (Pérez-Miles, 1998) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
Theraphosinae | ||
| Plemię |
Grammostolini | ||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
jambu ozdobny | ||
| Synonimy | |||
| |||
Jambu ozdobny[1] (Jambu butantan) – gatunek pająka z rodziny ptasznikowatych.
Taksonomia
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1998 roku przez Fernanda Péreza-Milesa na łamach „Bulletin of the British Arachnological Society” pod nazwą Cyriocosmus butantan[2][3]. Jako lokalizację typową wskazano Balbinę w Presidente Figueredo w brazylijskim stanie Amazonas. Epitet gatunkowy pochodzi od Instituto Butantan w São Paulo[3]. W 2005 roku Caroline Sayuri Fukushima, Rogeiro Bertani i Pedro Ismael da Silva przenieśli ów gatunek do rodzaju Hapalopus i jako pierwsi opisali jego samicę[4]. W rodzaju Jambu umieszczony został natomiast w 2024 roku przez Laurę T. Miglio, Carlosa Perafána i Fernanda Péreza-Milesa[5].
Morfologia
Samiec osiąga 14,4 mm długości ciała przy karapaksie długości 6,8 mm i szerokości 6,3 mm[3], a samica 29,7 mm długości ciała przy karapaksie długości 11,2 mm i szerokości 10,8 mm[4]. Ubarwienie prosomy jest rudobrązowe do ciemnobrązowego[3][4], u samicy z szerokim, jasnożółtym obrzeżeniem karapaksu[4]. Oczy pary przednio-środkowej leżą bardziej z tyłu niż przednio-bocznej, a tylno-środkowej bardziej z przodu niż tylno-bocznej. Jamka karapaksu jest poprzeczna[3][4], u samca prosta[3], a u samicy łukowata[4]. Szczękoczułki u samca mają 9, a u samicy 14 zębów na krawędzi przedniej. Odnóża są jasnobrązowe do ciemnobrązowych[3][4]. Pierwsza ich para u samca ma na goleni dwa haki (apofizy)[3]. Barwa opistosomy (odwłoka) jest jasnobrązowa[3][4], u samicy z wzorem[4].
Nogogłaszczki samca mają apofizę na przednio-boczno-brzusznej stronie goleni zaopatrzoną na szczycie w dwa megakolce. Bulbus ma krótki embolus, długą, zaostrzoną i pozbawioną piłkowania apofizę paraemboliczną oraz wykształcony kil prolateralny dolny[3][5]. Genitalia samicy zawierają pojedynczą, zesklerotyzowaną spermatekę sercowatego kształtu[5][4].
Rozprzestrzenienie
Pajęczak neotropikalny, endemiczny dla Brazylii[2][5], znany ze stanów Amazonas i Pará[5].
Przypisy
- ↑ Dominik M. Szymański i inni, Ptasznikowate (Theraphosidae). Etymologia nazw naukowych i propozycja nazw zwyczajowych, Kraków: Ridero, 2025, s. 140-141, ISBN 978-83-8414-021-5 (pol.).
- 1 2 Gen. Jambu Miglio, Perafán & Pérez-Miles, 2024. [w:] World Spider Catalog [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2024-06-14].
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 F. Pérez-Miles. Revision and phylogenetic analysis of the neotropical genus Cyriocosmus Simon, 1903 (Araneae, Theraphosidae). „Bulletin of the British Arachnological Society”. 11 (3), s. 95-103, 1998.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Caroline Sayuri Fukushima, Rogeiro Bertani, Pedro Ismael da Silva Jr.. Revision of Cyriocosmus Simon, 1903, with notes on the genus Hapalopus Ausserer, 1875 (Araneae: Theraphosidae). „Zootaxa”. 846, s. 1-31, 2005. DOI: 10.11646/zootaxa.846.1.1.
- 1 2 3 4 5 Laura T. Miglio, Carlos Perafán, Fernando Pérez-Miles. Jambu, a new genus of tarantula from Brazil (Araneae, Theraphosidae, Theraphosinae). „European Journal of Taxonomy”. 930, s. 229-248, 2024. DOI: 10.5852/ejt.2024.930.2497. ISSN 2118-9773.