105 mm haubica M101
![]() 2,5-tonowa ciężarówka ciągnie haubicę M101A1 105 mm wzdłuż algierskiej plaży | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Rock Island Arsenal |
| Rodzaj | |
| Historia | |
| Produkcja seryjna |
1941 – ? |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Kaliber |
105 mm |
| Długość lufy |
2574 mm[1] |
| Donośność |
11 270 m[1] |
| Prędkość pocz. pocisku |
472 m/s |
| Długość |
5991 mm[1] |
| Szerokość |
2159 mm (marszowa) |
| Wysokość |
1574 mm (położenie marszowe)[1] |
| Masa |
2258 kg[1] |
| Kąt ostrzału |
45° (w płaszczyźnie poziomej) |
| Długość odrzutu |
110 cm |
| Szybkostrzelność |
10 strz/min.[1] |
| Obsługa |
8 żołnierzy[1] |
Haubica M101A1 105 mm (do 1962 z oznaczeniem M2A1) – amerykańska haubica z czasów II wojny światowej. W 1940 została wprowadzona do uzbrojenia armii USA[1]. Początkowo była wykorzystywana podczas wojny na Pacyfiku, później na froncie zachodnim. Po wojnie używana m.in. podczas walk w Korei i w Wietnamie.
Budowa
Haubica posiada monoblokową lufę, zamek klinowy o ruchu pionowym, hydropneumatyczny oporopowrotnik i dwuogonowe łoże z dwukołowym podwoziem[1].
Amunicja
Do strzelania stosuje się pociski[1]:
- odłamkowo–burzące,
- przeciwpancerne
- kumulacyjne
- podkalibrowe
- dymne
- oświetlające
- chemiczne
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 124. ISBN 83-86028-01-7.
