Henryk Dziurla
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: barok na Śląsku, historia sztuki nowożytnej - barokowej, konserwatorstwo i ochrona zabytków | |
| Alma Mater | |
| Habilitacja | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
    | |
Henryk Dziurla (ur. 4 stycznia 1925 w Bydgoszczy, zm. 2 października 2012) – polski historyk sztuki, wykładowca Uniwersytetu Wrocławskiego i autor monografii artystycznej tej uczelni.
Życiorys
Urodzony 4 stycznia 1925 r. w Bydgoszczy. W latach 1952–1959 pracował jako wojewódzki konserwator zabytków w Szczecinie, następnie od 1960 do 1967 roku zatrudniony był na jednym ze stanowisk kierowniczych w pracowni konserwacji zabytków we Wrocławiu. Od 1967 r. pracował na Uniwersytecie Wrocławskim jako nauczyciel akademicki, m.in. na stanowiskach kierownika Katedry Historii Sztuki i pełnomocnika rektora ds. konserwacji zabytków[2]. Autor monografii artystycznej tej uczelni[3]. W latach 1987–1991 był przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Ochrony Dóbr Kultury we Wrocławiu, a równolegle od 1989 do 1990 r. ponownie był zatrudniony w pracowni konserwacji zabytków[2].
Zmarł 2 października 2012 r. Został pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu[3].
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009)
- Złoty Medal Uniwersytetu Wrocławskiego
- Złota Odznaka „Za opiekę nad zabytkami”
Przypisy
- ↑ Dr hab. Henryk Dziurla, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-10-03].
- 1 2 Prof. dr hab. Henryk Dziurla. [dostęp 2017-01-29]. (pol.).
- 1 2 Uniwersyteckie zaduszki 2016 – nowy przewodnik. Uniwersytet Wrocławski, 2016-10-22. [dostęp 2016-11-20]. (pol.).