Henryk Lipszyc
| Data i miejsce urodzenia |
17 maja 1941 |
|---|---|
| Ambasador RP w Japonii | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
   | |
Henryk Lipszyc (ur. 17 maja 1941 we Lwowie) – polski japonista, tłumacz i dyplomata.
Życiorys
Wywodzi się ze środowiska żydowskiego, syn Samuela[1]. W 1964 ukończył studia japonistyczne w Instytucie Orientalistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Pełnił funkcję asystenta w Zakładzie Orientalistycznym PAN. W latach 1972–1978 studiował na różnych uczelniach japońskich m.in. na Uniwersytecie Waseda i Uniwersytecie Tokijskim.
Po powrocie do Polski został wykładowcą na kierunku japońsko-koreańskich studiów Instytutu Orientalistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Był działaczem NSZZ „Solidarność” Region Mazowsze. Po wprowadzeniu stanu wojennego, od 21 grudnia 1981 do 25 lutego 1982 internowany w Białołęce[1].
Obecnie wykłada w warszawskim Collegium Civitas[2]. Tłumaczył na język polski dzieła japońskich pisarzy: Kenkō Yoshidy, Makoto Satō, Kōbō Abe, Yasunariego Kawabaty oraz Yukio Mishimy.
W 1987 roku zajmował stanowisko „visiting professor” na Wydziale Studiów Orientalistycznych na Uniwersytecie Telawiwskim.
W latach 1991–1996 pełnił funkcję ambasadora Polski w Japonii.
Członek rady programowej Stowarzyszenia przeciw Antysemityzmowi i Ksenofobii Otwarta Rzeczpospolita.
Żonaty z pisarką i tłumaczką – Katarzyną Akst-Lipszyc[3] (zm. 2017)[4]. Ojciec Pawła, Michała i Adama[5].
Przekłady
- Yasunari Kawabata – Meijin – mistrz go
- Mark Kac – Zagadki losu (z angielskiego wspólnie z Katarzyną Akst-Lipszyc)
- Yukio Mishima – Zimny płomień
- Osamu Dazai – Zatracenie
- Jun’ichirō Tanizaki – Pochwała cienia
Odznaczenia i wyróżnienia
20 kwietnia 2002 roku został odznaczony japońską Złotą i Srebrną Gwiazdą Orderu Wschodzącego Słońca[6][7].
26 października 2005 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi w promowaniu gospodarki polskiej[8].
W 2013 roku z żoną otrzymali Medale za Długoletnie Pożycie Małżeńskie[9].
W 2020 roku otrzymał Nagrodę „Literatury na Świecie” za przekład Zapisków dla zabicia czasu[10] oraz nagrodę literacką ZAiKS-u za przekład literatury obcej na język polski[11].
Przypisy
- 1 2 Polskie Miesiące. Grudzień 1981 ipn.gov.pl [dostęp 2025-04-27].
- ↑ LIPSZYC Henryk, b. amb. - Collegium Civitas, „Collegium Civitas”, 28 lutego 2015 [dostęp 2017-02-12] (pol.).
- ↑ Józefów - oficjalny portal miejski - Serwis Kulturalny - Aktualności kulturalne [online], kulturalny.jozefow.pl [dostęp 2017-02-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-13].
- ↑ Alfabetyczny spis zmarłych nazwiska z zakresu Af-Ał [online], nekrologi-baza.pl [dostęp 2021-12-27].
- ↑ Międzynarodowy Dzień Tłumacza [online], Zachęta Narodowa Galeria Sztuki [dostęp 2020-03-25].
- ↑ Arkadiusz Tarnowski: Polska i Japonia 1989–2004. Stosunki polityczne, gospodarcze i kulturalne. Warszawa: Trio, 2009, s. 320.
- ↑ Henryk Lipszyc [online], www.zaiks.org.pl [dostęp 2025-04-27].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 października 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 83, poz. 1189)
- ↑ Uroczystość wręczenia „Medali Za Długoletnie Pożycie Małżeńskie” [online], Józefów [dostęp 2025-04-27].
- ↑ Znamy laureatów Nagrody "Literatury na Świecie" za rok 2020 [online], Onet Kultura, 11 maja 2021 [dostęp 2023-10-01] (pol.).
- ↑ Laureaci Nagród ZAiKS-u [online], www.zaiks.org.pl [dostęp 2025-04-27].
Bibliografia
- Biografia w broszurze informacyjnej Collegium Civitas [online], civitas.edu.pl, s. 5 [dostęp 2021-07-25] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-04].