Henryk Sozański

Henryk Andrzej Sozański (ur. 11 listopada 1939 w Probużnej[1]) – polski teoretyk sportu, profesor nauk o kulturze fizycznej, rektor Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie (1996-2002 i 2005-2008).

Życiorys

W młodości uprawiał skok wzwyż w Zrywie Pruszków (1957) i Legii Warszawa (1958-1962)[2]. W 1957 został wicemistrzem Polski juniorów i wynikiem 1,87 poprawił rekord Polski w tej kategorii wiekowej, a także w meczu międzypaństwowym juniorów Z RFN[3]. W tabeli wyników 1957 jego rezultat 1,875 dał mu 8. miejsce w Polsce, jego rekord życiowy wynosił 1,93 (27.06.1961)[2].

W 1962 ukończył studia w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie[1] i w tym samym rozpoczął pracę w macierzystej uczelni[4]. Tam w 1970 obronił pracę doktorską Zmiany wydolności i stanu wytrenowania w świetle wybranych wskaźników fizjologicznych i sprawnościowych w rocznym cyklu treningowym na przykładzie skoku w dal napisaną pod kierunkiem Haliny Szwarc[5], w 1987 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Zróżnicowanie rozwoju sportowego młodocianych zawodników w zależności od rodzaju treningu[6], w 1993 otrzymał tytuł profesora[1].

W AWF pracował w Zakładzie Teorii Sportu, kierował nim w latach 1984-1991 i 1995-2009[7], w latach 1980-1984 i 1995-1996 był wicedyrektorem Instytutu Sportu AWF ds. nauki[8], w latach 1996-2002 i 2005-2008 rektorem AWF[9]. W latach 1999-2002 był wiceprzewodniczącym, w latach 2005-2008 przewodniczącym Kolegium Rektorów Uczelni Wychowania Fizycznego[3].

W latach 1960-1972 pracował równocześnie jako trener w Legii Warszawa, w latach 1967-1972 odpowiadał w Polskim Związku Lekkiej Atletyki za szkolenie młodzieży w skokach[3]. W 1972 został kierownikiem działu metodyczno-szkoleniowego miesięcznika Lekkoatletyka[4]. W 1980 został członkiem Rady ds. Sportu Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu[4]. W 1984 był koordynatorem szkolenia kobiecej reprezentacji Polski, która wystąpiła na zawodach Przyjaźń-84[3]. W latach 1984-1990 był zastępcą dyrektora Resortowego Centrum Metodyczno-Szkoleniowego Kultury Fizycznej i Sportu[1], od 1984 był członkiem[4], od 1994 przewodniczącym Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Trenerów[1]. Był członkiem Centralnej Komisja do Spraw Stopni i Tytułów (2003-2010)[10]. W 2020 został redaktorem naczelnym pisma Wychowanie Fizyczne i Sport[11].

W 1999 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[12] Otrzymał godność doktora honoris causa Kijowskiego Państwowego Uniwersytetu Wychowania Fizycznego (1995)[1], Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku (2007)[13], Kazachskiej Akademii Sportu i Turystyki w Ałma-Acie (2019)[14], a także Lwowskiego Państwowego Uniwersytet Kultury Fizycznej[3].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. Tom IV. S-Ż, wyd. Ośrodek Przetwarzania Informacji, Warszawa 2002, s. 186
  2. 1 2 Henryk Kurzyński: Polska lekkoatletyka w latach 1945-1960. T. 1. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 373. ISBN 978-83-64544-06-4.
  3. 1 2 3 4 5 Jarosław Kisiel, Krzysztof Kisiel Leksykon trenerów lekkiej atletyki olimpijskiej reprezentacji Polski w latach 1920-2020. Tom II, wyd. Polski Związek Lekkiej Atletyki i Kaliskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Kalisz 2023, s. 378-381
  4. 1 2 3 4 Mała Encyklopedia Sportu. L-Ż, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1986, s. 434
  5. ↑ Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie 1929/1930-2009/2010. Księga pamiątkowa, wyd. Estrella, Warszawa 2010, s. 505
  6. ↑ Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie 1929/1930-2009/2010. Księga pamiątkowa, wyd. Estrella, Warszawa 2010, s. 502
  7. ↑ Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie 1929/1930-2009/2010. Księga pamiątkowa, wyd. Estrella, Warszawa 2010, s. 84-87
  8. ↑ Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie 1929/1930-2009/2010. Księga pamiątkowa, wyd. Estrella, Warszawa 2010, s. 80-81
  9. ↑ Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie 1929/1930-2009/2010. Księga pamiątkowa, wyd. Estrella, Warszawa 2010, s. 37-38
  10. ↑ Marian Gorynia Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów (1991-2020), wyd. Warszawa 2020, s. 163
  11. ↑ Maria Gizbert-Studnicka Rola "Wychowania Fizycznego i Sportu" w naukach o kulturze fizycznej, Rocznik Historii Prasy Polskiej, z. 2 (8)/2001, s. 176
  12. ↑ M.P. z 1999 r. nr 40, poz. 607.
  13. ↑ Doktorzy honoris causa AWFiS
  14. ↑ DHC dla Profesora Henryka Sozańskiego
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.