Herb archidiecezji wrocławskiej

Herb archidiecezji wrocławskiej
Presslaw_CoA.jpg
Herb archidiecezji wrocławskiej
Typ herbu

diecezjalny

Herb archidiecezji wrocławskiejsymbol heraldyczny archidiecezji wrocławskiej.

Historia

W drugiej połowie XIV w. Piotr z Byczyny (zm. 1389), autor Kroniki książąt polskich, pisząc o działalności bpa Waltera (1149–1169) stwierdził, że motyw lilii w herbie biskup­stwa wrocławskiego został zaczerpnięty z heraldyki francuskiej diecezji w Laon. Do wyprowadzenia takiego wnio­sku przyczyniła się znajomość herbów biskupów francuskich, w których powszechnie umieszczane by­ły te kwiaty oraz fakt związku symbolu z monarchią francuską[1].

Opis

Zgodnie ze sztuką heraldyczną opis godła zaczyna się od prawej strony rycerza (osoby) trzymającej tarczę, zatem odwrotnie do osoby, która patrzy wprost. Francuska średniowieczna tarcza herbowa jest podzielona na cztery pola w krzyż, ma dwie tynktury w skos: czerwoną i złotą. Pierwsze i czwarte pole z czerwonym tłem przedstawia sześć srebrnych kwiatów lilii w rzędach: górny o trzech, środkowy o dwóch i dolny z jednym kwiatem. Drugie i trzecie pole ze złotym tłem przedstawia godło rodowe Piastów śląskich zawierające czarnego orła z przepaską, który wprowadził bp Konrad Oleśnicki (1417–1447). Owy znak pojawił się po raz pierwszy w księstwie wrocławskim w 1224 na pieczęci księcia Henryka II Pobożnego (1207–1241) i stał się stałym elementem spersonalizowanych herbów biskupów wrocławskich[2]. Za tarczy wystają górne elementy skrzyżowanych ze sobą: złotego pastorału z Barankiem Bożym i srebrnego podwójnego krzyża metropolitalnego (arcybiskupiego)[3]. Nad górną krawędzią tarczy jest umiejscowiona złota infuła[4].

Przypisy