Historia kolei w Albanii

Logo Albańskich Linii Kolejowych
Wiadukt kolejowy nad rzeką Shkumbin, w rejonie Librazhdu, otwarty w 1973

Pierwsza linia kolejowa (wąskotorowa) na terenie dzisiejszej Albanii powstała w 1890 i została zbudowana przez Włochów. Służyła do przewozu surowców mineralnych, głównie bitumów wydobywanych w rejonie Selenicy na wybrzeże Morza Jońskiego. Linia funkcjonowała krótko, podobnie jak lokalne połączenia zbudowane w 1916 przez armię austro-węgierską, stacjonującą na terenie Albanii. Linia austro-węgierska służyła do przewozu zaopatrzenia wojskowego i łączyła Szkodrę z Durrësem i Lushnją.

Pierwsza stała linia kolejowa została uruchomiona po przejęciu władzy przez komunistów. W listopadzie 1946 podpisano umowę jugosłowiańsko-albańską określającą zasady budowy pierwszej linii kolejowej na terytorium Albanii[1]. Z pomocą specjalistów radzieckich i polskich zbudowano standardową linię łączącą Peqin i Durrës, o długości 42 600 m, która rozpoczęła działalność 7 listopada 1947[2]. Kolejne linie kolejowe połączyły oddzielone dotąd od siebie tereny północnej i południowej części kraju. W 1986 po raz pierwszy koleje albańskie uzyskały połączenie ze światem zewnętrznym. Linia biegnąca z Wlory do Szkodry i dalej przez Hani i Hotit łączyła się z koleją czarnogórską[2]. Długość linii kolejowych do roku 1990 osiągnęła 720 km[2]. Były zarządzane przez państwowe przedsiębiorstwo Albańskie Linie Kolejowe (alb. Hekurudha e Shqipërisë). W latach 80. koleje obsługiwały 30 % transportu towarowego na terenie Albanii[2].

Po upadku reżimu Envera Hodży podstawowym środkiem transportu na terenie Albanii stały się samochody, a infrastruktura kolejowa należy do najbardziej przestarzałych i niedoinwestowanych w Europie. Żaden z jej odcinków nie został zelektryfikowany. W czasie zamieszek 1997 roku uległa zniszczeniu większość infrastruktury kolejowej. Połączenia krajowe wznowiono w latach 2002-2003. Aktualnie nie funkcjonują w Albanii kolejowe połączenia międzynarodowe.

Pociąg osobowy z czeską lokomotywą T 669 obsługujący połączenie Tirana - Durrës

Główne połączenia kolejowe

Rozbudowa sieci trakcyjnej

Połączenie Data oddania do użytku Długość (km)
Durrës - Peqin 7 listopada 1947 42.6
Shkozet - Tirana 22 lutego 1949 38
Peqin - Elbasan 22 grudnia 1950 33
Vorë - Laç 7 maja 1963 28
Rrogozhina - Fier 13 października 1968 50
Elbasan - Librazhd 20 marca 1972 25
Librazhd - Prenjas 1 lipca 1974 28
Fier - Ballsh 9 marca 1975 26
Prenjas - Pogradec lipiec 1979 27
Laç - Lezha kwiecień 1981 20
Lezha - Szkodra 11 listopada 1981 34
Szkodra - Hani i Hotit 11 stycznia 1985 b.d.
Fier - Wlora 14 października 1985 34

Tabor

W latach 50. obsługę pierwszej linii kolejowej zapewniały zakupione w Polsce 6 lokomotyw TKt48[3]. Według danych albańskiego ministerstwa transportu aktualnie Koleje Albańskie dysponują 25 lokomotywami (większość produkcji czeskiej), 66 wagonami do obsługi połączeń pasażerskich i 225 wagonami do przewozu towarów. W ciągu dnia roboczego Koleje Albańskie realizują 22 połączenia pasażerskie.

Zobacz też

Przypisy

  1. Stavro Skendi: Albania. Free Europe Committee, 1956, s. 246-247. (ang.).
  2. 1 2 3 4 Derek Hall: Albania and the Albanians. Londyn: Pinter Publishers, 1994, s. 125-128. (ang.).
  3. Lokomotiva ‘Tkt48-02’, historia e arkeologjisë hekurudhore që mbron dhe përkujton ish-stacionin e trenit të Tiranës dhe jetën shqiptare në shina treni [online], shqiptarja.com, 2024 [dostęp 2024-12-17] (alb.).

Linki zewnętrzne