Homalopsidae
| Homalopsidae[1] | |||
| Bonaparte, 1845 | |||
 Przedstawiciel rodziny – mieliznówka tęczowa (Enhydris enhydris) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina |
Elapoidea | ||
| Rodzina |
Homalopsidae | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Homalopsis Kuhl & Hasselt, 1822 | |||
| Rodzaje | |||
| |||
Homalopsidae – rodzina węży z nadrodziny Elapoidea, zawierająca około 28 rodzajów i ponad 50 gatunków[2].
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w południowej i południowo-wschodniej Azji oraz północno-wschodniej Australii[3][4].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[3]:
- Bitia – jedynym przedstawicielem jest Bitia hydroides
- Brachyorrhos
- Calamophis
- Cantoria – jedynym przedstawicielem jest Cantoria violacea
- Cerberus
- Dieurostus – jedynym przedstawicielem jest Dieurostus dussumieri
- Djokoiskandarus – jedynym przedstawicielem jest Djokoiskandarus annulata
- Enhydris
- Erpeton – jedynym przedstawicielem jest Erpeton tentaculatum – wąż czułkowy[5]
- Ferania – jedynym przedstawicielem jest Ferania sieboldii
- Fordonia – jedynym przedstawicielem jest Fordonia leucobalia – fordonia krabożerna
- Gerarda – jedynym przedstawicielem jest Gerarda prevostiana
- Gyiophis
- Heurnia – jedynym przedstawicielem jest Heurnia ventromaculata
- Homalophis
- Homalopsis
- Hypsiscopus
- Karnsophis – jedynym przedstawicielem jest Karnsophis siantaris
- Kualatahan – jedynym przedstawicielem jest Kualatahan pahangensis
- Mintonophis – jedynym przedstawicielem jest Mintonophis pakistanicus
- Miralia – jedynym przedstawicielem jest Miralia alternans
- Myron
- Myrrophis
- Phytolopsis – jedynym przedstawicielem jest Phytolopsis punctata
- Pseudoferania – jedynym przedstawicielem jest Pseudoferania polylepis
- Raclitia – jedynym przedstawicielem jest Raclitia indica
- Subsessor – jedynym przedstawicielem jest Subsessor bocourti
- Sumatranus – jedynym przedstawicielem jest Sumatranus albomaculata
Przypisy
- ↑ Homalopsidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ B.C. Jayne & H.K. Voris, Herpetology: Snake circumvents constraints on prey size, „Nature”, 418/6894, 2002.
- 1 2 P. Uetz & J. Hallermann: Higher taxa: Homalopsidae. The Reptile Database. [dostęp 2019-11-16]. (ang.).
- ↑ R. Midtgaard: Homalopsidae. RepFocus. [dostęp 2019-11-16]. (ang.).
- ↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 405. ISBN 83-01-14344-4.