Horst Janson

Horst Janson
Ilustracja
Horst Janson
Data i miejsce urodzenia

4 października 1935
Mainz-Kastel

Data i miejsce śmierci

28 stycznia 2025
Grünwald

Zawód

aktor

Współmałżonek

Monika Lundi
(1973–1976; rozwód)
Helgardt Hella Ruthardt
(1982–2025; jego śmierć)

Lata aktywności

1958–2025

podpis
Strona internetowa

Horst Janson (ur. 4 października 1935 w Mainz-Kastel, zm. 28 stycznia 2025 w Grünwaldzie[1][2]) – niemiecki aktor.

Życiorys

Wczesne lata

Jest synem adwokata. Dorastał w Moguncji, Bad Soden am Taunus i Wiesbaden. Występował w przedstawieniach szkolnych. W 1951 roku zaliczył pomyślnie test umiejętności na scenie Frankfurter Bühnengenossenschaft w Wiesbaden. Grał w sztuce Alfreda de Musseta Lorenzaccio w Hessisches Staatstheater Wiesbaden. Naukę kontynuował w studiu Universum Film AG.

Kariera

Po występie w serialu Piszę z kimś (Sie schreiben mit, 1958), zwrócił na siebie uwagę rolą młodego studenta medycyny Mortena Schwarzkopfa w ekranizacji powieści Tomasza Manna Buddenbrookowie (Buddenbrooks, 1959). Popularność zdobył jako Mashim w komedii muzycznej Szklanka wody (Das Glas Wasser, 1960) z udziałem Gustafa Gründgensa. Szerokiej publiczności stał się znany jako tytułowy pierwszy męski charakter z długimi włosami w historii niemieckiej telewizji, postać dobrodusznego nauczyciela w Monachium w 13-częściowym serialu ZDF Bastian (1973)[3].

Jego partnerami na ekranie byli m.in. Don Murray i Christine Kaufmann w dramacie wojennym Roberta Siodmaka Ucieczka z Berlina Wschodniego (Escape from East Berlin, (1962), Anthony Perkins w dramacie kryminalnym Miecz i waga (Le Glaive et la balance, 1963), Tony Curtis, Michèle Mercier i Charles Bronson w komedii przygodowej Petera Collinsona Najemnicy (You Can't Win 'Em All, 1970), Peter O’Toole, Siân Phillips i Philippe Noiret w dramacie wojennym Petera Yatesa Prywatna wojna Murphy’ego (Murphy's War, 1971)[4], Lee Marvin, Roger Moore, Barbara Parkins i Ian Holm w komedii przygodowej Petera R. Hunta Krzycząc diabłu w twarz (Shout at the Devil, 1976)[5].

Zajmował się także dubbingiem, użyczył swojego głosu w programie edukacyjnym dla dzieci Ulica Sezamkowa (Sesamstraße, 1980–1983)[6] i w filmie o agencie 007 Jamesie Bondzie Licencja na zabijanie (Licence to Kill, 1989).

Od grudnia 2008 do stycznia 2009 i od kwietnia do maja 2009 grał rolę dr Paula Wielandera w telenoweli ARD Burza uczuć (Sturm der Liebe).

Życie prywatne

W latach 1973–76 był żonaty aktorką z Moniką Lundi. 10 lipca 1982 zawarł związek małżeński po raz drugi z Hellą Helgardt Ruthardt[7][8][9]. Mieli dwie córki: Sarah-Jane (ur. 1984) i Laura-Marie (ur. 1986).

Śmierć

W czerwcu 2024 doznał udaru mózgu, po którym dwa miesiące później nastąpił kolejny, obejmujący krwiak śródczaszkowy. W wyniku upadku doznał złamania nadgarstka, czego skutkiem powstało zakażenie szpitalne[10]. Zmarł 28 stycznia 2025 w Grünwaldzie z powodu powikłań w wieku 89 lat[11].

Filmografia

Filmy

  • 1959: Buddenbrookowie (Buddenbrooks) jako Morten Schwarzkopf
  • 1960: Szklanka wody (Das Glas Wasser) jako Mashim
  • 1962: Ucieczka z Berlina Wschodniego (Escape from East Berlin) jako Günther Jurgens
  • 1963: Miecz i waga (Le Glaive et la balance)
  • 1970: Ucieczka McKenzie (The McKenzie Break) jako porucznik Herbert Neuchl
  • 1971: Kapitan (Der Kapitän) jako Jörg Neher
  • 1971: Prywatna wojna Murphy’ego (Murphy’s War) jako kapitan niemieckiej łodzi podwodnej
  • 1974: Kapitan Kronos – Łowca wampirów (Captain Kronos – Vampire Hunter) jako Kronos
  • 1976: Krzycząc diabłu w twarz (Shout at the Devil) jako Kyller
  • 1979: Steiner – Żelazny krzyż 2 (Steiner – Das eiserne Kreuz, 2. Teil) jako kapitan Berger
  • 1984: Nie pora na śmierć (Danger – Keine Zeit zum Sterben) jako Martin Forster
  • 1986: Ostatnie dni Pattona (The Last Days of Patton) jako baron von Wangenheim
  • 1994: Powrót do Vukovaru (Vukovar se vraća kući)
  • 1999: Betonowa pułapka (Bunker – Eine todsichere Falle) jako generał Kilian
  • 2000: Miłość, śmierć i kalorie (Liebe, Tod & viele Kalorien) jako Kurt Markmann
  • 2005: Małe greckie wesele (Unter weißen Segeln – Odyssee der Herzen) jako kapitan

Seriale

  • 1958: Piszę z kimś (Sie schreiben mit)
  • 1973: Bastian (Der Bastian) jako Bastian
  • 2005: Inga Lindström: Droga do ciebie (Inga Lindström: Der Weg zu dir) jako Tore Hasselrot
  • 2006: SOKO 5113 jako Konrad von Senggen
  • 2008–2009: Burza uczuć (Sturm der Liebe) jako dr Paul Wielander
  • 2009: Z boską pomocą (Um Himmels Willen) jako Fritz Rickenbacher
  • 2009: SOKO 5113 jako dr Jan Rudolph
  • 2012: Ostatni gliniarz (Der letzte Bulle) jako Hannes Kampeter
  • 2013: Miejsce zbrodni: Borowski i anioł (Tatort: Borowski und der Engel) jako von Meeren
  • 2014: Krąg miłości (Familie Dr. Kleist) jako Friedrich Mattes

Przypisy

  1. Horst Janson. filmportal.de. [dostęp 2025-02-02]. (niem.).
  2. Schauspieler Horst Janson ist tot. zeit.de, 28 stycznia 2025. [dostęp 2025-02-02]. (niem.).
  3. Horst Janson gibt den alten Mann und das Meer. Ruhr Nachrichten. [dostęp 2017-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-14)]. (niem.).
  4. Horst Janson biografia. Mymovies.it. [dostęp 2017-04-13]. (wł.).
  5. Horst Janson. Rotten Tomatoes. [dostęp 2025-02-02]. (ang.).
  6. Katja Riedel, Dem Idol etwas zukommen lassen, „Süddeutsche Zeitung”, 9 czerwca 2011 [dostęp 2017-04-13] (niem.).
  7. Horst Janson. Listal. [dostęp 2017-04-13]. (ang.).
  8. Christian Pohl (2011-06-08), Emotionaler Offenbarungseid von Horst Janson, „Die Welt [dostęp 2017-04-13] (niem.).
  9. Bernd Peters: Beliebter Schauspieler: Horst Janson ist endgültig pleite. Express.de, 2011-05-31. [dostęp 2017-04-13]. (niem.).
  10. Moritz Bletzinger: Hirnblutung und Krankenhauskeim: ARD-Schauspiellegende Horst Janson in München gestorben. merkur.de, 2 lutego 2025. [dostęp 2025-02-02]. (niem.).
  11. Tanja May, Nicola Pohl, Franziska von Mutius: Die „Sesamstraße“ weint! TV-Star Horst Janson (89) ist tot. Bild.de, 28 stycznia 2025. [dostęp 2025-02-02]. (niem.).

Linki zewnętrzne