Hostów
 Hostów na mapie z ok. 1860 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2022) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+380 |
| Kod pocztowy |
78032 |
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 48°46′09″N 24°57′12″E/48,769167 24,953333 | |
Hostów (ukr. Гостів) – wieś na Ukrainie w rejonie tłumackim obwodu iwanofrankiwskiego.
Historia
Wieś uznana za jedną z najstarszych w powiecie tłumackim[2]. Niegdyś należąca do książąt Kalinowskich[2].
W XIX wieku powstały dwa nowe przysiółki zasiedlone niemieckimi protestanckimi kolonistami, którzy przynależeli do parafii Kołomyja-Baginsberg w senioracie helweckim.
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie tłumackim województwa stanisławowskiego. W tym okresie do rozwoju wsi przyczynił się pracą społeczną sędzia Mieczysław Weiss, m.in. założyciel ochotniczej straży pożarnej w 1922[2]. Przed 1939 zostały założone w Hostowie: straż pożarna, czytelnia TSL, Związek Strzelecki, Koło Gospodyń Wiejskich, Spółdzielnia Związku Strzeleckiego[2]. Do 1938 wybudowano remizę strażacką i Dom Ludowy TSL[2]. W 1938 wieś liczyła 2100 mieszkańców[2].
W latach 1944–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 56 Polaków. We wrześniu 1944 został przez nich powieszony ksiądz greckokatolicki o nazwisku Wołoszczuk, za to, że wziął udział w pogrzebie pomordowanych kilka dni wcześniej dziesięciu Polaków[3][4].
Przypisy
- ↑ Liczby ludności na podstawie spisu ludności wg stanu 2022 roku. (ukr.).
- 1 2 3 4 5 6 Praca społeczna w Hostowie. „Wschód”. Nr 94, s. 19, 30 sierpnia 1938.
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939–1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 693-694, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661.
- ↑ H. Komański, Powiat Tłumacz, „Na rubieży” 1998, nr 32, s. 29.
Bibliografia
- Hostów (z Konstantówką i Mogiłą), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 165.
- Konstantynówka (1) kol. pow. tłumacki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 365.