Hrabstwo Luksemburga

Hrabstwo Luksemburga

Grofschaft Lëtzebuerg

monarchia feudalna
963–1354
Herb
Państwo	Święte Cesarstwo Rzymskie
Siedziba	Luksemburg
Data powstania	963
Data likwidacji	1354
Zarządzający	Wacław I Luksemburski
Położenie na mapie      Hrabstwo Luksemburga na mapie Niderlandów ok. 1350

Hrabstwo Luksemburga (luks. Grofschaft Lëtzebuerg) – historyczne państwo, istniejące w Europie Zachodniej w latach 963–1353, kraj Świętego Cesarstwa Rzymskiego.

W 963 hrabia Moselgau, Zygfryd I, nabył zamek Luksemburg^[1][2], który stał się zalążkiem nowego kraju i przystąpił do jego rozbudowy. W kolejnych stuleciach stopniowo rozbudowywano stolicę i rozszerzano granice kraju. Na początku XIV wieku ród Luksemburgów uzyskał znaczącą pozycję w obrębie Świętego Cesarstwa Rzymskiego, gdy hrabia Henryk VII Luksemburski jako pierwszy z rodu uzyskał godność cesarza rzymskiego^[1], a jego syn Jan Luksemburski został królem Czech^[2]. Syn Jana, Karol I, sięgnął po obie godności, osiadając w Pradze i skupiając się na polityce czeskiej, traktując Luksemburg jako kraj odległy. W międzyczasie zrzekł się tytułu hrabiego Luksemburga w 1353 na rzecz brata, Wacława I, i w 1354 podniósł hrabstwo do rangi księstwa^[2].