Humniska (rejon buski)
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
2389 km² |
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
3264 |
| Kod pocztowy |
80531 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego ![]() | |
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |
Humniska (ukr. Гумниська, Humnyśka) – wieś w obwodzie lwowskim, w rejonie buskim na Ukrainie.
Wieś starostwa grodowego buskiego na początku XVIII wieku[1]. W II Rzeczypospolitej gmina wiejska. Od 1 sierpnia 1934 r., w ramach reformy scaleniowej stała się częścią gminy Busk[2] w powiecie kamioneckim.
W czasie okupacji niemieckiej mieszkająca tutaj polska rodzina Gałońskich ukrywała Żydów. W 2001 roku Instytut Jad Waszem uhonorował za to Wojtka i Annę Gałońskich oraz ich dzieci, Tadeusza Gałońskiego i Paulinę Kobyalko, tytułami Sprawiedliwych wśród Narodów Świata[3].
W kwietniu i czerwcu 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 15 Polaków[4].
Położenie
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich: Humniska to wieś w powiecie Kamionka Strumiłowa, położona 9,5 km (na wschód) od Buska[5].
Przypisy
- ↑ Wiesław Bondyra, Własność ziemska w województwie bełskim w czasach saskich, Lublin 2015, s. 33.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 633.
- ↑ Gałoński Wojtek & Gałońska Anna ; Son: Tadeusz ; Daughter: Kobyalko Paulina (Gałońska). collections.yadvashem.org. [dostęp 2024-06-05]. (ang.).
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 210, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. III. Warszawa: 1880–1902, s. 219.
Bibliografia
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. III, Warszawa, 1880–1902, s. 219.
Linki zewnętrzne
- Humniska (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 219.

