Husarz wędrowny

Husarz wędrowny
	Anax ephippiger
	(Burmeister, 1839)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	ważki
Podrząd	ważki różnoskrzydłe
Nadrodzina	Aeshnoidea
Rodzina	żagnicowate
Rodzaj	Anax
Gatunek	husarz wędrowny
Synonimy
	Aeschna ephippigera Burmeister, 1839; Hemianax ephippiger (Burmeister, 1839); Aeshna mediterranea Selys, 1839; Anax senegalensis Rambur, 1842; Anax marginope Baijal & Agarwal, 1955;
	Aeschna ephippigera Burmeister, 1839; Hemianax ephippiger (Burmeister, 1839); Aeshna mediterranea Selys, 1839; Anax senegalensis Rambur, 1842; Anax marginope Baijal & Agarwal, 1955;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski

Husarz wędrowny (Anax ephippiger) – migrujący gatunek ważki różnoskrzydłej z rodziny żagnicowatych (Aeshnidae). Jest szeroko rozprzestrzeniony w Afryce, pojawia się też na Bliskim Wschodzie, w południowo-zachodniej Azji i w Europie.

Długość ciała 60–61 mm. Długość tylnego skrzydła 44–45 mm^[3].

Do Polski zalatuje wiosną z korzystnymi prądami powietrza^[4], odnotowany po raz pierwszy w I połowie lat 90. XX wieku^[5]. Wyglądem przypomina husarza mniejszego (Anax parthenope), z którym może być mylony^[6]. Husarz wędrowny różni się od mniejszego piaskowym tułowiem (brązowo-fioletowy u husarza mniejszego) oraz brakiem rożków na głowie (husarz mniejszy ma 2 rożki). Polską nazwę zwyczajową gatunku zaproponował Rafał Bernard^[4].

Na terenie Polski imagines pojawiają się od maja do października, jesienią występuje II pokolenie^[4].

Zobacz też

ważki Polski

Przypisy

1 2 3 4 5 6 D. Paulson, M. Schorr & C. Deliry: World Odonata List. 2022-02-24. [dostęp 2022-02-27]. (ang.).
1 2 Anax ephippiger, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Michael J. Samways: Dragonflies and Damselflies of South Africa. Sofia – Moskwa: Pensoft, 2008. ISBN 978-954-642-330-6.
1 2 3 Jacek Wendzonka. Klucz do oznaczania dorosłych ważek (Odonata) Polski (pdf). „Odonatrix – Biuletyn Sekcji Odonatologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego”. 1 (Suplement), czerwiec 2005. ISSN 1733-8239.
↑ Paweł Buczyński. Najazd z południa i klęska Sybiraków – jak ocieplenie klimatu zmienia naszą faunę ważek. „Kraska - Biuletyn Towarzystwa Przyrodniczego „Bocian””. 15, s. 18–22, 2007. Towarzystwo Przyrodnicze „Bocian”. ISSN 1429-4990.
↑ Edelaar et al. Hemianax ephippiger: a new dragonfly for The Netherlands (Odonata: Aeshnidae). „Entomologische Berichten”. 56, s. 192–195, 1996. (ang.).

[Checklist-1] 1 2 3 4 5 6 D. Paulson, M. Schorr & C. Deliry: World Odonata List. 2022-02-24. [dostęp 2022-02-27]. (ang.).

[iucn-2] 1 2 Anax ephippiger, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[samways-3] Michael J. Samways: Dragonflies and Damselflies of South Africa. Sofia – Moskwa: Pensoft, 2008. ISBN 978-954-642-330-6.

[Klucz-4] 1 2 3 Jacek Wendzonka. Klucz do oznaczania dorosłych ważek (Odonata) Polski (pdf). „Odonatrix – Biuletyn Sekcji Odonatologicznej Polskiego Towarzystwa Entomologicznego”. 1 (Suplement), czerwiec 2005. ISSN 1733-8239.

[Bucz-5] Paweł Buczyński. Najazd z południa i klęska Sybiraków – jak ocieplenie klimatu zmienia naszą faunę ważek. „Kraska - Biuletyn Towarzystwa Przyrodniczego „Bocian””. 15, s. 18–22, 2007. Towarzystwo Przyrodnicze „Bocian”. ISSN 1429-4990.

[Edelaar-6] Edelaar et al. Hemianax ephippiger: a new dragonfly for The Netherlands (Odonata: Aeshnidae). „Entomologische Berichten”. 56, s. 192–195, 1996. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]