Huta szkła INCO-Tarnowiec
![]() Dzban ze szkła sodowego warstwowego fason JUG 60 z HS Tarnowiec | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Siedziba | |
| Adres |
38-204 Tarnowiec 79, woj. podkarpackie |
| Data założenia |
1975 |
| Data likwidacji |
2012 |
| Zatrudnienie |
114 |
Położenie na mapie gminy Tarnowiec ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu jasielskiego ![]() | |
Huta szkła INCO-Tarnowiec – huta szkła działająca w latach 1975–2012 w miejscowości Tarnowiec, zajmowała się produkcją szkła barwnego technicznego i artystycznego.
Historia
Zakład powstał w 1975[1] i jego pierwszym dyrektorem był Tadeusz Żak[2], w 1982 stanowisko głównego projektanta objął Jerzy Słuczan-Orkusz[1]. Współpraca przyniosła nowe serie szkła, dzięki czemu w 1985 zakład miał ugruntowaną pozycję na rynku ze sklepami firmowymi we Wrocławiu, Gdyni i Krakowie, szkła z Tarnowca zostały też zaprezentowane na wystawie w Karlowych Warach[2]. Nowoczesne formy, barwy, wśród których dominują malachitowe zielenie, pudrowe róże, ciepłe czerwienie i bordo, w połączeniu z formowanymi ręcznie wyrobami ze szkła warstwowego oraz szeroki asortyment na który składa się 200 modeli przynosi komercyjny sukces i uznanie artystyczne Zakładowi. Wśród wyrobów pojawiają się szkła bezbarwne z dodatkiem szkła białego, co przypomina efekt naciekania oraz charakterystyczne aplikacje na wyrobach ze szkła bezbarwnego, nazywane przez kolekcjonerów kokardkami[3].
W 1992 Jerzy Słuczan-Orkusz przeszedł na emeryturę, a jego miejsce zajął Jerzy Maraj, który pełnił tę funkcję do 2007[4][1].
W styczniu 2011 zakład został sprzedany przez INCO Veritas spółce Makora Krośnieńska Huta Szkła S.A.[5].
W 2012 zakład upada. Jak przekazuje Bogdan Kasprzyk, prezes Makora Krośnieńska Huta Szkła S.A. wzrost cen gazu stanowiący blisko połowę kosztów produkcji, co utrudniło funkcjonowanie firmy, problemy z płynnością finansową spowodowały brak możliwości wypłaty wynagrodzeń pracownikom, którzy w ramach protestu nie stawiali się w pracy, co uniemożliwiło realizację zamówień i tym samym pogłębiło problemy finansowe. W lipcu wygaszono piece, a prezes Bogdan Kasprzyk złożył wniosek o upadłość. Majątek firmy został zabezpieczony, a 112 pracowników zwolnionych[5].
W 2016 budynki zostały wykupione przez Polski Bazalt S. A. a produkcję przekształcono[6].
Projektanci
Do najważniejszych projektantów należeli:
- Jerzy Słuczan-Orkusz
- Jerzy Maraj
Przypisy
- 1 2 3 Huta Szkła INCO-Tarnowiec – Polscy Projektanci Szkła [online] [dostęp 2024-10-09] (pol.).
- 1 2 Barbara Banaś, Aleksandra Skorek, W pogoni za kolorem: Jerzy Słuczan-Orkusz, Wrocław: Muzeum Narodowe, 2019, s. 62, ISBN 978-83-65563-77-4 [dostęp 2024-10-09].
- ↑ Barbara Banaś, Aleksandra Skorek, W pogoni za kolorem: Jerzy Słuczan-Orkusz, Wrocław: Muzeum Narodowe, 2019, s. 62-63, ISBN 978-83-65563-77-4 [dostęp 2024-10-09].
- ↑ Barbara Banaś, Aleksandra Skorek, W pogoni za kolorem: Jerzy Słuczan-Orkusz, Wrocław: Muzeum Narodowe, 2019, s. 64, ISBN 978-83-65563-77-4 [dostęp 2024-10-09].
- 1 2 Ewa Gorczyca, Tomasz Jefimow, Huta szkła w Tarnowcu upada. Ponad sto osób straci pracę [online], nowiny24, 27 lipca 2012 [dostęp 2024-10-09] (pol.).
- ↑ Jakh, W hucie w Tarnowcu praca znów wre. Zobaczcie, jak wygląda produkcja włókien bazaltowych [ZDJĘCIA] [online], Jasło Nasze Miasto, 1 maja 2020 [dostęp 2024-10-09] (pol.).
Linki zewnętrzne
Katalogi wyrobów z lat 90-tych:

_location_map.png)


