Huta szkła INCO-Tarnowiec

Huta szkła INCO-Tarnowiec
Huta Szkła Tarnowiec
Ilustracja
Dzban ze szkła sodowego warstwowego fason JUG 60 z HS Tarnowiec
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Siedziba

Tarnowiec

Adres

38-204 Tarnowiec 79, woj. podkarpackie

Data założenia

1975

Data likwidacji

2012

Zatrudnienie

114

Położenie na mapie gminy Tarnowiec
Mapa konturowa gminy Tarnowiec, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Huta szkła INCO-Tarnowiec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Huta szkła INCO-Tarnowiec”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Huta szkła INCO-Tarnowiec”
Położenie na mapie powiatu jasielskiego
Mapa konturowa powiatu jasielskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Huta szkła INCO-Tarnowiec”
Ziemia49°44′08,6086″N 21°34′59,9766″E/49,735725 21,583327

Huta szkła INCO-Tarnowiechuta szkła działająca w latach 1975–2012 w miejscowości Tarnowiec, zajmowała się produkcją szkła barwnego technicznego i artystycznego.

Historia

Zakład powstał w 1975[1] i jego pierwszym dyrektorem był Tadeusz Żak[2], w 1982 stanowisko głównego projektanta objął Jerzy Słuczan-Orkusz[1]. Współpraca przyniosła nowe serie szkła, dzięki czemu w 1985 zakład miał ugruntowaną pozycję na rynku ze sklepami firmowymi we Wrocławiu, Gdyni i Krakowie, szkła z Tarnowca zostały też zaprezentowane na wystawie w Karlowych Warach[2]. Nowoczesne formy, barwy, wśród których dominują malachitowe zielenie, pudrowe róże, ciepłe czerwienie i bordo, w połączeniu z formowanymi ręcznie wyrobami ze szkła warstwowego oraz szeroki asortyment na który składa się 200 modeli przynosi komercyjny sukces i uznanie artystyczne Zakładowi. Wśród wyrobów pojawiają się szkła bezbarwne z dodatkiem szkła białego, co przypomina efekt naciekania oraz charakterystyczne aplikacje na wyrobach ze szkła bezbarwnego, nazywane przez kolekcjonerów kokardkami[3].

W 1992 Jerzy Słuczan-Orkusz przeszedł na emeryturę, a jego miejsce zajął Jerzy Maraj, który pełnił tę funkcję do 2007[4][1].

W styczniu 2011 zakład został sprzedany przez INCO Veritas spółce Makora Krośnieńska Huta Szkła S.A.[5].

W 2012 zakład upada. Jak przekazuje Bogdan Kasprzyk, prezes Makora Krośnieńska Huta Szkła S.A. wzrost cen gazu stanowiący blisko połowę kosztów produkcji, co utrudniło funkcjonowanie firmy, problemy z płynnością finansową spowodowały brak możliwości wypłaty wynagrodzeń pracownikom, którzy w ramach protestu nie stawiali się w pracy, co uniemożliwiło realizację zamówień i tym samym pogłębiło problemy finansowe. W lipcu wygaszono piece, a prezes Bogdan Kasprzyk złożył wniosek o upadłość. Majątek firmy został zabezpieczony, a 112 pracowników zwolnionych[5].

W 2016 budynki zostały wykupione przez Polski Bazalt S. A. a produkcję przekształcono[6].

Projektanci

Do najważniejszych projektantów należeli:

Przypisy

  1. 1 2 3 Huta Szkła INCO-Tarnowiec – Polscy Projektanci Szkła [online] [dostęp 2024-10-09] (pol.).
  2. 1 2 Barbara Banaś, Aleksandra Skorek, W pogoni za kolorem: Jerzy Słuczan-Orkusz, Wrocław: Muzeum Narodowe, 2019, s. 62, ISBN 978-83-65563-77-4 [dostęp 2024-10-09].
  3. Barbara Banaś, Aleksandra Skorek, W pogoni za kolorem: Jerzy Słuczan-Orkusz, Wrocław: Muzeum Narodowe, 2019, s. 62-63, ISBN 978-83-65563-77-4 [dostęp 2024-10-09].
  4. Barbara Banaś, Aleksandra Skorek, W pogoni za kolorem: Jerzy Słuczan-Orkusz, Wrocław: Muzeum Narodowe, 2019, s. 64, ISBN 978-83-65563-77-4 [dostęp 2024-10-09].
  5. 1 2 Ewa Gorczyca, Tomasz Jefimow, Huta szkła w Tarnowcu upada. Ponad sto osób straci pracę [online], nowiny24, 27 lipca 2012 [dostęp 2024-10-09] (pol.).
  6. Jakh, W hucie w Tarnowcu praca znów wre. Zobaczcie, jak wygląda produkcja włókien bazaltowych [ZDJĘCIA] [online], Jasło Nasze Miasto, 1 maja 2020 [dostęp 2024-10-09] (pol.).

Linki zewnętrzne

Katalogi wyrobów z lat 90-tych: