Hydnoporia
.jpg) Szczeciniak żółtobrzegi | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Hydnoporia |
| Nazwa systematyczna | |
| Hydnoporia Murrill N. Amer. Fl. (New York) 9(1): 3 (1907) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Sistotrema fuscescens Schwein. 1822 | |
_L%C3%A9v_340018.jpg)
Hydnoporia Murrill – rodzaj grzybów z rodziny szczeciniakowatych (Hymenochaetaceae)[1]. W Polsce występują dwa gatunki[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hymenochaetaceae, Hymenochaetales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Takson ten wprowadził William Alphonso Murrill w 1907 r.[1]
Charakterystyka
Grzyby nadrzewne tworzące rozpostarty, rozpostarto-odgięty lub kopytkowaty, bokiem przyrośnięty owocnik o brązowych odcieniach. Hymenofor gładki lub kolczasty (z różnymi formami przejściowymi). System strzępkowy dimityczny. Strzępki z prostymi przegrodami. Występują bardzo duże szczecinki o długości do 140 × 18 µm, spiczaste, wrastające głęboko w tramę. Podstawki wąskie, gęsto upakowane, wąsko maczugowate. Bazydiospory zakrzywione, cylindryczne lub kiełbaskowate, mały do średnich, 4–7 × 1–2,5 µm[3].
Do rodzaju Hydnoporia zaliczono gatunki wcześniej należące do rodzaju Hymenochaete i innych rodzajów, znajdujące się w bardziej odległych kladach. Większość gatunków rozwija się na drewnie twardym. Niektóre mogą początkowo być pasożytami na roślinach drzewiastych i rozprzestrzeniać się między krzewami lub drzewami żywicieli, gdy stykają się one sąsiednimi gałęziami. Grzybnia wypełnia lukę i wiąże razem gałęzie. Jest to bardzo praktyczna metoda rozprzestrzeniania się patogenu grzyba z jednego żywiciela na drugiego i doprowadza do uśmiercenia ich gałęzi. Ten tzw. powietrzny transfer grzybni opisali A.M. Ainsworth i A.D.M. Rayner w 1990 r.[4]
- Gatunki
- Hydnoporia corrugata (Fr.) K.H. Larss. & Spirin 2019 – tzw. szczeciniak chropawy
- Hydnoporia diffissa Spirin & Miettinen 2019
- Hydnoporia gigasetosa (Parmasto) Miettinen & K.H. Larss. 2019
- Hydnoporia lamellata (Y.C. Dai & Niemelä) Miettinen & K.H. Larss. 2019
- Hydnoporia laricicola (S.H. He & Jiao Yang) Spirin & Miettinen 2019
- Hydnoporia latesetosa (S.H. He & Hai J. Li) Miettinen & K.H. Larss. 2019
- Hydnoporia lenta (G.A. Escobar ex J.C. Léger) Spirin & Miettinen 2019
- Hydnoporia olivacea (Schwein.) Teixeira 1986
- Hydnoporia rhododendri (Corfixen & Parmasto) Spirin & Miettinen 2019
- Hydnoporia rimosa (Tad. Ito) Spirin & Miettinen 2019
- Hydnoporia subrigidula (S.H. He & Hai J. Li) Miettinen & K.H. Larss. 2019
- Hydnoporia tabacina (Sowerby) Spirin, Miettinen & K.H. Larss. 2019 – tzw. szczeciniak żółtobrzegi
- Hydnoporia tabacinoides (Yasuda) Miettinen & K.H. Larss. 2019
- Hydnoporia yasudae (Imazeki) Spirin & Miettinen 2019
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[5]. Nazwy polskie według Władysława Wojewody[2].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2022-01-05].
- 1 2 Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Hydnoporia, an older name for Pseudochaete and Hymenochaetopsis, and typification of the genus Hymenochaete (Hymenochaetales, Basidiomycota), „Fungal Systematics and Evolution” (4), 2019, s. 77–96, DOI: 10.3114/fuse.2019.04.07 [dostęp 2022-04-05].
- ↑ Genus Hydnoporia Murrill [online] [dostęp 2022-04-05].
- ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2022-01-05].