Hydrocynkit
 | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
Zn5[(OH)3/CO3]2 |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
2-2,5 |
| Przełam |
nierówny |
| Łupliwość |
wyraźna |
| Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
| Gęstość |
3,2-3,8 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
biały, żółtawy, brunatny, niekiedy bezbarwny |
| Rysa |
biała |
| Połysk |
matowy, kryształy czasami – perłowy |
Hydrocynkit (kwiat cynkowy) – minerał z gromady węglanów. Należy do grupy minerałów rzadkich, rozpowszechnionych tylko w niektórych rejonach Ziemi.
Nazwa pochodzi od składu chemicznego minerału.
Charakterystyka
Właściwości
Występuje w skupieniach zbitych, ziemistych (przypominają kredę), w postaci nalotów i wykwitów tworzących się również współcześnie w wyrobiskach kopalń kruszców Zn. Bardzo rzadko tworzy kryształy. Jest bardzo kruchy, przezroczysty, w świetle ultrafioletowym wykazuje jasnoniebieską fluorescencję. Teoretycznie zawiera 74,12% ZnO i 16,03% CO2. Łatwo rozpuszcza się w kwasach.
Występowanie
Minerał wtórny, powstaje w strefie wietrzenia kruszców cynku, głównie sfalerytu.
Miejsca występowania:
- W Polsce: jest znany z kopalń bytomskich, olkuskich, chrzanowskich.
Zastosowanie
- lokalna ruda cynku,
- poszukiwany przez kolekcjonerów.
Bibliografia
- J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004, TG ”Spirifer” W-wa 2005
- A. Bolewski: Mineralogia szczegółowa, Wyd. Geolog. 1965
- A. Bolewski, A. Manecki: Mineralogia szczegółowa, Wyd. PAE. 1993
- W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma – Press” 2003