Ichud

Zjednoczenie Syjonistów Demokratów „Ichud” (z hebr. Jedność) – żydowska partia syjonistyczna działająca w Polsce w latach 1944–1950.

Opis działalności partii

Była jedyną liberalną, żydowską partią polityczną działającą legalnie w powojennej Polsce. Partia popierała utworzenie w Palestynie dwóch państw: świeckiego i demokratycznego Izraela oraz arabskiego[1]. Centrowi syjoniści optowali za równouprawnieniem dla ludności arabskiej mieszkającej w ich, nowo powołanym państwie żydowskim. W kwestiach gospodarczych wspierali rzemieślników oraz działających na niewielką skalę przedsiębiorców. Dodatkowo popierali ideę produktywizacji. Zwolennicy Ichudu doceniali starania MSZ wspierającego powstanie państwa dla Żydów, między innymi z Polski Ludowej. Jednocześnie krytykowali rząd brytyjski za niewywiązywanie się z obietnic zawartych w Deklaracji Balfoura i próby powstrzymania aliji do ówczesnej Palestyny[2].

Aktywiści Ichudu (jid. ichudniker, heb. ichudnikim, pol. ichudnicy) akceptowali Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej (władzę poddaną władzy radzieckiej) oraz popierali Blok Demokratyczny w referendum z 1946 roku i w wyborach do Sejmu Ustawodawczego w 1947 roku. W drugiej połowie lat 40 XX w. była najliczniejszą partią żydowską w Polsce. W 1947 roku posiadała około 8 tysięcy członków. Przedstawiciele Ichudu wchodzili w skład Centralnego Komitetu Żydów Polskich

Partia prowadziła w Polsce około 70 kibuców, w których przygotowywano przyszłych emigrantów do wyjazdu do Palestyny. Ichud wraz z innymi partiami syjonistycznymi organizowała nielegalne wyjazdy na te ziemie. W 1950 roku Ichud rozwiązano decyzją Rady Ministrów, kierowanej gł. przez PZPR. Większość jej członków wyjechała do Państwa Izrael[3].

Przypisy

  1. ↑ D. Flisiak, Wybrane materiały ideologiczne i propagandowe Syjonistyczno-Socjalistycznej Partii Robotniczej Poalej Syjon-Hitachdut. Przyczynek do badań nad lewicą syjonistyczną w pierwszych latach podrugowojennej Polski (1944/45-1949/50), Chrzan 2021, s. 16.
  2. ↑ D. Flisiak, Działalność syjonistów-rewizjonistów w Polsce w latach 1944/1945- 1950, Lublin 2020, s. 63.
  3. ↑ D. Flisiak, Działalność syjonistów-rewizjonistów w Polsce w latach 1944/1945- 1950, Lublin 2020, s. 77.

Bibliografia

  • Alina Cała, Hanna Węgrzynek, Gabriela Zalewska: Historia i kultura Żydów polskich. Słownik. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, 2000. ISBN 83-02-07813-1.
  • Dominik Flisiak, Działalność syjonistów-rewizjonistów w Polsce w latach 1944/1945- 1950, Lublin 2020.
  • Dominik Flisiak, Wybrane materiały ideologiczne i propagandowe Syjonistyczno-Socjalistycznej Partii Robotniczej Poalej Syjon-Hitachdut. Przyczynek do badań nad lewicą syjonistyczną w pierwszych latach powojennej Polski (1944/45-1949/50), Chrzan 2021.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.