Ignazio Michele Crivelli
| Kardynał prezbiter | |
![]() | |
| Data i miejsce urodzenia |
30 września 1698 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 lutego 1768 |
| Nuncjusz apostolski we Flandrii | |
| Okres sprawowania |
1744–1754 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
16 kwietnia 1739 |
| Prezbiterat |
30 kwietnia 1739 |
| Sakra biskupia |
4 października 1739 |
| Kreacja kardynalska |
24 września 1759 |
| Kościół tytularny |
San Bernardo alle Terme |
| Data konsekracji |
4 października 1739 |
|---|---|
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Ignazio Michele Crivelli (ur. 30 września 1698 w Cremonie, zm. 29 lutego 1768 w Mediolanie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 30 września 1698 roku w Cremonie, jako syn Giuseppego Angela Crivelliego i Francesci Marii Ferrari[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i relatorem Świętej Konsulty[1]. 16 kwietnia 1739 roku przyjął święcenia diakonatu, a 30 kwietnia – prezbiteratu[2]. 30 września został tytularnym arcybiskupem Cezarei, a 4 października przyjął sakrę[2]. Pełnił rolę nuncjusza w Niemczech (1740–1744), Flandrii (1744–1754) i w Austrii (1754–1760)[2]. 24 września 1759 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Bernardo alle Terme[2]. Zmarł 29 lutego 1768 roku w Mediolanie[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 Ignazio Michele Crivelli. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-05-23]. (ang.).
- 1 2 3 4 Ignazio Michele Crivelli. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-05-23]. (ang.).
