Immanuel Waltfried

Immanuel Waltfried
Ilustracja
Ohel Immanuela Waltfrieda na cmentarzu żydowskim w Warszawie
Data urodzenia

1802

Data śmierci

1865

Miejsce pochówku

Cmentarz żydowski w Warszawie (Wola)

2. cadyk przedborski
Okres sprawowania

1850–1865

Wyznanie

judaizm

Immanuel Waltfried (ur. 1802, zm. 23 lutego 1865 w Warszawie) – rabin, w latach 1850–1865 cadyk chasydzkiej dynastii Przedbórz.

Był synem Izajasza z Przedborza, założyciela dynastii. Uczeń Isachara Dow Bera z Radoszyc. Ożeniony z wnuczką Jakuba Izaaka Horowica, zwanego Widzącym z Lublina. Od 1850 roku pełnił funkcję cadyka w Przedborzu. Zasłynął jako cudotwórca.

Zmarł w Warszawie. Jest pochowany w ohelu na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej (kwatera 13, rząd 18)[1].

Przypisy

  1. ↑ Grób Immanuela Waltfrieda w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie

Bibliografia

  • Marcin Wodziński: Groby cadyków w Polsce. O chasydzkiej literaturze nagrobnej i jej kontekstach. Wrocław: Towarzystwo Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej, 1998. ISBN 83-7091-041-6.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.